دلیل حرمت:
۱- پیامبر جمیفرماید: «الطِّيَرَةُ شِرْكٌ» [۳۶].
یعنی: «بدفالی گرفتن شرک است.»
نیک فالی در مقابل بدفالی قرار دارد؛ جایز است و آن عبارت است از توقع خیر داشتن انسان از امری براساس شنیدن یا دیدن چیزی.
۲- پیامبر جنیک فالی را خوش داشتند و فرمودند:
«َيُعْجِبُنِي الْفَأْلُ، قَالَ، قِيلَ: وَمَا الْفَأْلُ؟ قَالَ: الْكَلِمَةُ الطَّيِّبَةُ» [۳۷].
«من از نیک فالی خوشم میآید. صحابه سؤال کردند نیک فالی چیست؟ فرمود: حرف خوب».
۳- در روایت ابن ماجه ذکر شده:
«يُعْجِبُهُ الْفَأْلُ الْحَسَنُ، وَيَكْرَهُ الطِّيَرَةَ» [۳۸].
یعنی: «پیامبر جنیک فالی را خوش و از بدفالی نفرت داشت.»
[۳۶] ترمذی و ابوداود روایت کردهاند. [۳۷] روایت کرده است مسلم. [۳۸] ابن ماجه روایت کرده است.