عناصر توحید:
۱- اخلاص و بندگی.
۲- انکار طواغیت.
۳- پرهیز از شرک.
عنصر اول:
اخلاص و بندگی تنها برای الله تعالی است. طوری که می‌فرماید:
﴿قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِي رَبّٗا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيۡءٖۚ﴾[الأنعام: ۱۶۴].
یعنی: «بگو آیا غیر الله، پروردگاری را بجویم در حالی‌که او پروردگار همه چیز است؟!»
عنصر دوم:
انکار همۀ طواغیت و بیزاری از آنانی که طواغیت را پرستش کردند و به آنان دوستی بستـند، چنان‌که خداوندأمی‌فرماید:
﴿وَلَقَدۡ بَعَثۡنَا فِي كُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّٰغُوتَ﴾[النحل:۳۶].
یعنی: «یقیناً ما در (میان) هر امت پیامبری را فرستادیم که: الله یکتا را بپرستید و از طاغوت اجتناب کنید».
عنصر سوم:
پرهیز از همه اقسام و درجات شرک و دوری از همه‌ی راه هایی که انسان را به سوی شرک می‌کشاند، چنان‌که می‌فرماید:
﴿فَمَن كَانَ يَرۡجُواْ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلۡيَعۡمَلۡ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَلَا يُشۡرِكۡ بِعِبَادَةِ رَبِّهِۦٓ أَحَدَۢا ١١﴾[الکهف: ۱۱۰].
یعنی: «پس هر که به لقای پروردگارش امید دارد، باید کار شایسته انجام دهد و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نسازد.»