مبحث ۷- فقدان روابط بین المللی:
چون اتصالات و روابط میان اقوام و ملل پیشین وجود نداشت، عادات و خوبیها و شیوههای زندگی آنها با یکدیگر متفاوت بود و زبانهای متعددی وجود داشت و کسانی که زبانهای اجنبی را بلد بودند تعدادشان خیلی کم بود، از این رو برای هر ملتی که در هر محیط و منطقه ای میزیست پیامبران متعددی یکی بعد از دیگری میآمدند، ولی از زمان بعثت محمد جو از آن به بعد در بین نقاط جهان اتصالات و روابط به وجود آمد و مردم به فراگرفتن زبانهای بیگانه روی آوردند و هر ملتی با دیگر ملل رابطه برقرار نمود و با رسیدن دعوت اسلامی به تمام اقوام که در مناطق مختلف جهان زندگی میکردند و دارای هر رنگی که بودند و به هر قبیلهای که منسوب میشدند و به هر زبانی که سخن میگفتند خیلی از کارها آسان شده بود فلهذا به نبوت جدید و پیامبر نو نیازی نبود.