حکمت در این تحذیر
حکمت در نهی اسلام از تعظیم و بزرگداشت قبور این است که این تعظیم و بزرگ داشت وسیله ای برای شرک اصغر و اکبر است و این پدیده در میان قوم نوح÷از همین راه به وجود آمد و تا امروز هم جریان دارد.
پس افـراط و اغراق در مورد قبور صالحین به بت پرستی میانجامد، ازهمین سبب پیامبر جمیفرماید:
«اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ قَبْرِي وَثَنًا يُعْبَدُ، اشْتَدَّ غَضَبُ اللهِ عَلَى قَوْمٍ اتَّخَذُوا قُبُورَ أَنْبِيَائِهِمْ مَسَاجِدَ»رواه مالک.
یعنی: «خدایا قبر مرا بتی نگردان که پرستش شود! خشم خدا بر قومی شدید شده که آنها قبور پیامبرانشان را مساجد گرفتند.»
امروز آنچه که هر مسلمان غیور را به تأسف و امیدارد این است که امت اسلام به اموری که رسول الله جاز آن برحذر داشته بود گرفتار شدهاند و قبور پارسایان خود را جشن گرفته و بر آنها بارگاه و مساجد و گنبدها برپا داشتهاند و به قبرها چراغها آویخته، آنها را چراغانی کردهاند و برای آنها نذر میکنند و گاهی چون کعبه پیرامونشان طواف نموده و چون حَجَرُالأسوَد به آن احترام گذاشته و بر دیوارهای آنها بوسه میزنند، برخی بر آنها سجده نموده و رخسار خود را به خاک آن قبرها میآلایند و با خشوع و خضوع در برابر آنها ایستاده، صاحبان آنها را به استغاثه میخوانند و ادای بدهیها و آسان شدن سختیها و شفای بیماران و یاری بر دشمنان را از آنها میخواهند که همۀ این اعمال شرک است.