اول- توحید سبب آزادی انسان:
شرک و بت پرستی با همۀ مظاهرش سبب تحقیر و ذلت انسان است زیرا که او را به خضوع در برابر مخلوق وامی‌دارد و او را بندۀ اشیاء و اشخاصی می‌گرداند که آن‌ها نه توان آفریدن چیزی را دارند و نه مالک سود و زیان‌اند و نه مالک مرگ و زندگی اند و نه قادر به حشر و نشراند.
اما توحید در حقیقت رهائی بخش انسان از بندگی است، جز بندگی پروردگاری که انسان را در بهترین صورت آفریده و عقلش را از خرافات و اوهام رهایی بخشیده و ضمیرش را از ذلت و تسلیم به غیرالله رها کرده و زندگیش را از تسلط فرعونیان و طواغیت زمان و خدایان دروغین آزادی بخشیده است.
از همین جا است که رهبران مشرک و طواغـیت زمان جاهلیت در برابر دعوت همۀ پیامبران به ویژه در برابر دعوت سردار عالمیان پیامبر اسلام محمد جبه مقاومت برخاستند، زیرا آن‌ها می‌دانستند کـه (لا إله إلا الله) به مفهوم اعلان عمومی رهائی بشریت و اعلان سرنگونی همۀ جابران و طاغوتان در إدعاهای دروغین‌شان بر روی زمین است و این گواهی قامت مؤمنان را چنان استوار می‌گرداند که جز در برابر پروردگار جهانیان در برابر هیچ هستی دیگری سر خم نمی‌کنند.