۷- وحدت انبیاء در اصول دین:
از نقطه نظر قرآن کریم دین الهی از آدم تا محمد جیکی بوده، تمام پیامبران اعم از تشریعی و غیرتشریعی برای یک هدف واحد فرستاده شده‌اند که دعوت به توحید اللهأو اثبات صفات کمالیه او تعالی و حقانیت قرآن کریم و تصدیق محمد جو حقا نیت زندگی بعد از مرگ، جنت، دوزخ و پُل [صراط] و وزن اعمال و بقیه اعمال حق است و این مسائل اصـول و مبادی مکتـب انبیاء†را تشکیل می‌دهد و همۀ آن‌ها در این نوع قضایا اتفاق نظر دارند، طوری که می‌فرماید:
﴿مَّا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدۡ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِن قَبۡلِكَۚ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغۡفِرَةٖ وَذُو عِقَابٍ أَلِيمٖ ٤٣﴾[فصلت: ۴۳].
یعنی: «(ای پیامبر) به تو (چیزی) گفته نمی‌شود مگر آنچه به پیامبران پیش از تو گفته شد؛ مسلماً پروردگار تو دارای آمرزش و (هم) دارای مجازات دردناک است.»
و نیز می‌فرماید: ﴿۞شَرَعَ لَكُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِۦ نُوحٗا وَٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ وَمَا وَصَّيۡنَا بِهِۦٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰٓۖ أَنۡ أَقِيمُواْ ٱلدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُواْ فِيهِ﴾[الشوری: ۱۳].
یعنی: «دینی را برای شما تشریع کرد؛ از همان‌گونه که به نوح توصیه کرده بود و از آنچه بر تو وحی کرده‌ایم و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش کرده‌ایم که دین را بر پا دارید و در آن فرقه فرقه نشوید.»