۳- صداقت و راستی:
یعنی: صدق و راستیشان از صفات مهمشان است؛ اگر چیزی از خود زیاد و کم می‌کردند، خداوندأآنان را به عنوان پیامبر نمی‌فرستاد.
بلکه مستحق عقاب و عذاب الهی قرار می‌گرفتند. چنان‌که می‌فرماید:
﴿وَلَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ ٤٤ لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ ٤٥ ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ ٤٦﴾[الحاقة: ۴۴- ۴۶].
یعنی: «و اگر (پیامبر) سخنانی (به دروغ) بر ما می‌بست.٤٤ مسلّماً ما دست راست او را می‌گرفتیم.٤٥ سپس (شاه) رگ قلبش را قطع می‌کردیم.٤٦»