۸- آزادی حقیقی انسان:
از دیدگاه دین مبین اسلام جهل و نادانی، خرافـات، آداب و رسوم غلط، پیروی از هوی و هوس و سلطۀ ستمگران و متکبران بار گرانی است که روح انسان را عذاب می‌دهد و زنجیری است که آزادی حقیقی انسان را سلب می‌کند. از این رو پیامبران الهی درصدد آن بودند که این قفس‌های اسارت را بشکنند و انسان‌ها را از چنگال اسارت طاغوت آزاد سازند، زیرا خداوند می‌فرماید:
الف- ﴿وَيَضَعُ عَنۡهُمۡ إِصۡرَهُمۡ وَٱلۡأَغۡلَٰلَ ٱلَّتِي كَانَتۡ عَلَيۡهِمۡۚ﴾[الأعراف: ۱۵۷].
«و بارهای سنگین و قید (و زنجیرهایی) را که بر آن‌ها بود از (دوش) آن‌ها برمی‌دارد.»
ب- ﴿كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ لِتُخۡرِجَ ٱلنَّاسَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ بِإِذۡنِ رَبِّهِمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ ١﴾[إبراهیم: ۱].
یعنی: «این (قرآن) کتابی است که بر تو (ای پیامبر) نازل کردیم تا مردم را به فرمان پروردگارشان از تاریکی‌ها (ی شرک و جهالت) به سوی روشنایی (ایمان و دانش) درآوری، به سوی راه (الله) پیروزمند ستوده.»
در این آیات آزادی حقیقی و همه جانبۀ انسان در سایۀ پیروی پیامبران بیان شده است.