سوم- ذبح برای غیرُ الله
از جملۀ شرک اکبر تقدیم نمودن قربانیها و ذبح کردن حیوانات برای تعظیم و تقرب به غیرالله است.
مشرکین امتهای پیشین عادت داشتند که حیوانات را بطور نذرانه به خدایان باطل خویش پیشکش کنند که با آمدن اسلام بر اینگونه اعمال باطل و نُذور جاهلیت خط بطلان کشیده شد.
۱- قرآن کریم میفرماید: ﴿وَمَا ذُبِحَ عَلَى ٱلنُّصُبِ﴾[المائدة: ۳].
یعنی: «و آنچه برای بتها ذبح شده (حرام است).»
۲- ذبح برای سنگ، درخت و یا بُتی که مورد تعظیم و پرستش قرار میگیرد حرام است و باید تنها برای اللهأباشد.
چنانکه میفرماید: ﴿فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ ٢﴾[الکوثر: ۲].
یعنی: «پس برای پروردگار خود نماز بخوان و قربانی کن.»
۳- از علیسروایت است که فرمود: پیامبر جبرای من چهار چیز را بیان نمود:
« لَعَنَ اللهُ مَنْ ذَبَحَ لِغَيْرِ اللهِ وَلَعَنَ اللهُ مَنْ آوَى مُحْدِثًا، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ لَعَنَ وَالِدَيْهِ، وَلَعَنَ اللهُ مَنْ غَيَّرَ الْمَنَارَ » [۲۴].
یعنی: «لعنت خدا باد بر کسی که برای غیرالله ذبح کند، لعنت خدا باد بر کسی که پدر و مادرش را لعنت کند، لعنت خدا باد بر کسی که جنایت کار را پناه دهد، لعنت خدا باد بر کسی که حدود زمین را تغییر دهد.»
یعنی زمینی که در ملکیت او نیست جزء ملکیت خویش گرداند.
[۲۴] مسلم روایت کرده است.