فصل نهم: در بیان جن‌ها
بحث پیرامون پیدایش «جنّ»: چنان‌چه که از مفهوم لغوی این کلمه بدست می‌آید موجودی است ناپدید. علمای علم لغت از جمله صاحب قاموس المحیط (جن) را چنین معنی می‌کند: ستر و پنهان [۵۸].
و نیز کلمات مشتق از جیم و نون در تمام موارد عربی به همین معنی وارد شده:
۱- ﴿فَلَمَّا جَنَّ عَلَيۡهِ ٱلَّيۡلُ﴾[الأنعام: ۷۶]. «پس هنگامی‌که (تاریکی) شب او را پوشانید.»
قرآن کریم در واقعۀ مناظرۀ ابراهیم÷با نمرود می‌فرماید:
یعنی وقتی که شب تاریک شد و همه چیز را پنهان کرد، ابراهیم÷گفت همین پروردگار من است؟
۲- بهشت به خاطر این «جنّت» نامیده شده که از نظرها مستور و پنهان است و یا توسط شاخ و برگ‌هایش مستور و پنهان شده.
۳- در عربی به دیوانه مجنون می‌گویند، به خاطر اینکه عقلش مستور و پنهان شده.
۴- به بچه داخل رحم جنین می‌گویند، چون مستور و پنهان است.
[۵۸] قاموس المحیط، از محمد بن یعقوب فیروز آبادی، چاپ: دار احیاء التراث العـربی، بیروت، لبنان.