سورۀ غافر

﴿ذِي ٱلطَّوۡلِۖ﴾«صاحب نعمت».

﴿أَمَتَّنَا﴾«ما را میراندی».

﴿أَحۡيَيۡتَنَا﴾«ما را زنده کردی».

﴿ٱلتَّلَاقِ﴾«ملاقت، روزقیامت».

﴿بَٰرِزُونَۖ﴾«نمودار، آشکارشوند، نمایان هستند».

﴿ٱلۡأٓزِفَةِ﴾«نزدیک، مراد قیامت است».

﴿يُطَاعُ﴾«پذیرفته شود، فرمانبری شود».

﴿وَاقٖ﴾«نجات دهنده، پنهان دهنده».

﴿ظَٰهِرِينَ﴾«چیرگان، پیروزید».

﴿يَوۡمَ ٱلتَّنَادِ﴾«روزفریاد، روزی که یکدیگر را صدا می‌کنند».

﴿تَبَابٖ﴾«تباهی، هلاکت، زیان».

﴿أُفَوِّضُ﴾«وامی‌گذارم، می‌سپارم».

﴿ٱلۡمُسِيٓءُۚ﴾«بدکار».

﴿ٱلسَّلَٰسِل﴾«جمع سلسله، زنجیرها».

﴿يُسۡحَبُونَ﴾«کشیده می‌شودند».

﴿يُسۡجَرُونَ﴾«افروخته می‌شوند».