سورۀ ملک

﴿طِبَاقٗا﴾«یکی بر فوق دیگری، تودرتو، برفراز یکدیگر».

﴿تَفَٰوُتٖۖ﴾«خلل، بی نظمی».

﴿فُطُورٖ﴾«شکاف، نقصان».

﴿كَرَّتَيۡنِ﴾«دوباره، مرادبارها».

﴿خَاسِئٗا﴾«خوار شده، فروهشته».

﴿حَسِيرٞ﴾«خسته، ناتوان».

﴿رُجُومٗا﴾«وسیلۀ راندن، پرتاب‌های».

﴿شَهِيقٗا﴾«نفره‌ای، صدای وحشتناکی».

﴿تَفُورُ﴾«می‌جوشد».

﴿تَمَيَّزُ﴾«پاره پاره شود».

﴿فَسُحۡقٗا﴾«(ازرحمت)دوربار».

﴿ذَلُولٗا﴾«رام، سخر».

﴿مَنَاكِب﴾«گوشه ونواحی».

﴿تَمُورُ﴾«لرزنده، حرکت می‌کند، به لرزش آید».

﴿لَّجُّواْ﴾«لجاجت می‌کنند، پافشاری می‌کنند».

﴿عُتُوّٖ﴾«سرکشی».

﴿مُكِبًّا﴾«نگونسار(به رو)افتاده».

﴿أَهۡدَىٰٓ﴾«راهیاب تر، به هدایت نزدیک‌تر».

﴿زُلۡفَةٗ﴾«نزدیک».

﴿سِيٓ‍َٔتۡ﴾«اندوهگین می‌گردد، زشت وسیاه می‌شود».

﴿يُجِيرُ﴾«پناه می‌دهد».

﴿أَصۡبَحَ﴾«شود».

﴿غَوۡرٗا﴾«فرو رفتن در زمین، درزمین فرو رود».

﴿مَّعِينِۢ﴾«روان».