سورۀ مدّثر

﴿ٱلۡمُدَّثِّرُ﴾«جامه بر سر کشیده».

﴿قُمۡ﴾«برخیز».

﴿أَنذِرۡ﴾«بیم ده».

﴿كَبِّرۡ﴾«بزرگ شمار».

﴿ٱلرُّجۡزَ﴾«پلیدی».

﴿فَٱهۡجُرۡ﴾«دوری کن».

﴿نُقِرَ﴾«دمیده شود».

﴿ٱلنَّاقُورِ﴾«بوق، صور».

﴿تَمۡهِيدٗا﴾«آمادگی».

﴿أُرۡهِق﴾«مشقت وسختی وا می‌دارند».

﴿صَعُود﴾«سختیها، گردنه‌ها».

﴿عَبَسَ﴾«چهره درهم کشید».

﴿بَسَرَ﴾«أخم کرد، روی ترش کرد».

﴿يُؤۡثَر﴾«نقل می‌شود، آموخته شده».

﴿لَوَّاحَة﴾«دگرگون می‌سازد، می‌سوزاند».

﴿تِسۡعَةَ عَشَرَ﴾«نوزده(فرشته)».

﴿أَسۡفَرَ﴾«روشن شود».

﴿رَهِينَة﴾«گروگان، درگرو».

﴿نَخُوض﴾«فرو می‌رفتیم، هم صدا می‌شدیم».

﴿ٱلۡخَآئِضِينَ﴾«یاوه گویان».

﴿حُمُرٞ﴾«(گور)خران».

﴿مُّسۡتَنفِرَة﴾«رمنده، چموش».

﴿فَرَّت﴾«فرارکرده است، گریخته است».

﴿قَسۡوَرَةِۢ﴾«شیر».

﴿أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ﴾«اهل تقواوپرهیزکاری».

﴿أَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ﴾«اهل آمرزش».