سورۀ انسان

﴿ٱلدَّهۡرِ﴾«روزگار، زمان».

﴿مَّذۡكُورًا﴾«قابل ذکر».

﴿أَمۡشَاج﴾«مختلط، آمیخته».

﴿سَلَٰسِل﴾«جمع سلسلة، زنجیرها».

﴿أَغۡلَٰل﴾«جمع غل، غلها، بندها».

﴿مِزَاج﴾«آمیزه».

﴿مُسۡتَطِيرٗا﴾«فراگیر».

﴿أَسِيرًا﴾«اسیر، زندانی».

﴿عَبُوسٗا﴾«عبوس، چهره درهم کشیده، ترش رو».

﴿قَمۡطَرِيرٗا﴾«سخت ودشوار».

﴿سُرُورٗا﴾«سرور، شادمانی».

﴿شَمۡسٗا﴾«(گرمی)آفتاب».

﴿زَمۡهَرِيرٗا﴾«سرمای شدید، سوزسرما».

﴿تَذۡلِيلٗا﴾«آسان کردنی، دردسترس».

﴿‍َٔانِيَةٖ﴾«جمع اناء، ظرف‌ها».

﴿قَوَارِيرَا۠﴾«جمع قاروره، بلورین، شیشه‌ای».

﴿تَقۡدِيرٗا﴾«اندازه کردنی، اندازۀ مناسب».

﴿زَنجَبِيلًا﴾«زنجبیل».

﴿سَلۡسَبِيلٗا﴾«سلسبیل، نام چشمۀ بهشتی».

﴿مَّنثُورٗا﴾«پراکنده».

﴿أَسۡرَ﴾«پیوند، مفصل».