ترجمۀ لغات قرآن کريم

فهرست کتاب

سورۀ فصلت

سورۀ فصلت

﴿غَيۡرُ مَمۡنُونٖ«بی پایان».

﴿أَقۡوَٰتَ«جمع قوت، خوراکیها، روزی‌ها».

﴿دُخَانٞ«دود».

﴿طَآئِعِينَ«فرمانبرداران، به دلخواه».

﴿صَرۡصَرٗا«شدید، بسیارسرد».

﴿تَسۡتَتِرُونَ«پنهان می‌کردید».

﴿يَسۡتَعۡتِبُواْ«پوزش بخواهند».

﴿ٱلۡمُعۡتَبِينَ«اجابت شدگان، پذیرفته شدگان».

﴿قَيَّضۡنَا«قراردادیم، برگماشتیم».

﴿قُرَنَآءَ«جمع قرین، همنشینیانی».

﴿ٱلۡغَوۡاْ«جنجال کنید، سخن بیهوده بگویید».

﴿أَسۡوَأَ«بدترین».

﴿ٱلۡأَسۡفَلِينَ«پست ترین، پایین ترین».

﴿مَا تَشۡتَهِيٓ«هرچه دلتان بخواهد، آنچه هوس کند».

﴿نَزۡغٞ«وسوسه».

﴿لَا يَسۡ‍َٔمُونَ«خسته نمی‌شوند».

﴿خَٰشِعَةٗ«خشک، بی جان».

﴿ذُو عِقَابٍ«دارای مجازات».

جزء بیست وپنجم

﴿أَكۡمَامِ«شکوفه‌ها، غلاف».﴿ءَاذَنَّٰكَ«عرضه داشتیم».

﴿عَرِيضٖ«فراوان، پهناور».

﴿ٱلۡأٓفَاقِ«اقطارونواحی، آفاق».