سورۀ حشر

﴿مَّانِعَتُهُمۡ﴾«بازدارنده».

﴿حُصُونُهُم﴾«جمع حصن، قلعه‌ها، دژها».

﴿قَذَفَ﴾«افکنده».

﴿يُخۡرِبُونَ﴾«ویران می‌کردند».

﴿فَٱعۡتَبِرُواْ﴾«عبرت گیرید».

﴿ٱلۡجَلَآءَ﴾«ترک وطن، آوارگی».

﴿لِّينَةٍ﴾«درخت خرما».

﴿أَوۡجَفۡتُمۡ﴾«تاختید».

﴿دُولَةَۢ﴾«دست به دست، دستگران».

﴿ٱلۡأَغۡنِيَآءِ﴾«ثروتمندان».

﴿حَاجَةٗ﴾«نیازی، حسد، دغدغه».

﴿يُؤۡثِرُونَ﴾«ترجیح می‌دهند، مقّدم می‌دارند».

﴿خَصَاصَةٞۚ﴾«نیاز مبرم، تنگدستی».

﴿يُوقَ﴾«بازداشته، نگه داشته».

﴿شُحَّ﴾«بخل، حرص».

﴿نَافَقُواْ﴾«منافق شدند، نفاق می‌ورزیدند».

﴿رَهۡبَةٗ﴾«وحشت، ترس وبیم».

﴿قُرٗى مُّحَصَّنَةٍ﴾«آبادیهای محکم، دژهای استوار».

﴿شَتَّىٰ﴾«پراکنده».

﴿وَبَالَ﴾«نتیجه، عاقبت».

﴿خَٰشِعٗا﴾«خاکسار، سرافکنده».

﴿مُّتَصَدِّعٗا﴾«شکافته، ازهم پاشیده».

﴿ٱلۡمُهَيۡمِن﴾«نگهبان».

﴿ٱلۡمُتَكَبِّرُۚ﴾«شایسته عظمت و بزرگی، والامقام».