سورۀ عادیات

﴿ٱلۡعَٰدِيَٰتِ﴾«اسبان دونده».

﴿ضَبۡحٗا﴾«صدای نفس اسبان، نفس زنان، بستوه آمده».

﴿ٱلۡمُورِيَٰتِ﴾«آتش افروزندگان در اثراصطاک سمشان باسنگها».

﴿قَدۡحٗا﴾«ایجاد جرقه».

﴿ٱلۡمُغِيرَٰتِ﴾«یورش برندگان».

﴿أَثَرۡن﴾«برانگیزند».

﴿نَقۡعٗا﴾«گردوغبار».

﴿وَسَطۡن﴾«به میان درآیند».

﴿كَنُودٞ﴾«ناسپاس».

﴿بُعۡثِر﴾«برانگیخته شوند».

﴿حُصِّل﴾«آشکارگردد، به دست آورده شود».