سورۀ فتح

﴿تَقَدَّمَ﴾«پیشین، گذشته، سابق گذشت».

﴿تَأَخَّرَ﴾«پسین، آینده، پس مانده».

﴿ٱلظَّآنِّينَ﴾«گمان برندگان».

﴿تُعَزِّرُو﴾«یاری کنید».

﴿تُوَقِّرُو﴾«بزرگ دارید، تعظیم کنید».

﴿مَغَانِمَ﴾«غنایم، غنیمها».

﴿أَظۡفَرَ﴾«پیروزی داد، پیروزگردند».

﴿ٱلۡهُدَىٰ﴾«قربانی».

﴿مَعۡكُوفًا﴾«نگاه داشته شده، محبوس».

﴿تَطَ‍ُٔوه﴾«پایمال کنید، نابود کنید».

﴿مَّعَرَّةُۢ﴾«گناه، ننگ ورنج».

﴿تَزَيَّلُواْ﴾«جدا شده بودند».

﴿ٱلۡحَمِيَّةَ﴾«تعصب ونخوت، حمیت».

﴿أَلۡزَمَ﴾«ملزم ساخت، همراه داشت».

﴿مُحَلِّقِينَ﴾«سر تراشیدگان».

﴿مُقَصِّرِينَ﴾«کوه تاه کردگان».

﴿سِيمَا﴾«نشانه».

﴿شَطۡ‍ٔ﴾«بوته، جوانه».

﴿ٱسۡتَوَىٰ﴾«راست ایستاد».

﴿‍َٔازَرَ﴾«تقویت کرد، استوار کنند».

﴿ٱسۡتَغۡلَظَ﴾«محکم کردیم، سطبر گردد».

﴿سُوقِ﴾«جمع ساق، تنه، پا».

﴿ٱلزُّرَّاعَ﴾«جمع زارع، کشاورزان».