احکامی که هر شخص مسلمان باید بداند

س۵۷: منظور از آیه: ﴿مَّآ أَصَابَكَ مِنۡ حَسَنَةٖ فَمِنَ ٱللَّهِۖ وَمَآ أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٖ فَمِن نَّفۡسِكَ﴾ آنچه از خیر و خوبی به تو می‌رسد از خدا است؛ و آنچه بلا و بدی به تو می‌رسد از خود تو است چیست؟

در این آیه منظور از حسنه، نعمت است و مقصود از سیئه، بلا و مصیبت که هر دوی آن‌ها از ازل برای هر انسانی مقدّر شده است. در این آیه، بخشش حسنات و خوبی‌ها به خداوند نسبت داده شده است؛ زیرا تنها اوست که آن‌ها را به انسان عطا می‌فرماید. در مقابل خوبی‌ها، مصائب و مشکلات هستند که خداوند آن را بر اساس حکمت خود، انسان‌ها را به آن‌ها مبتلا می‌کند. خداوند هیچوقت مرتکب بدیی نمی‌شود و هر کاری که انجام می‌دهد، خوبی و نعمت است. در واقع این بلاها چون بر اساس حکمت هستند، خود، احسانی است از جانب خداوند به انسان. پیامبر اسلامصمی‌فرمایند: «وَالْخَيْرُ كُلُّهُ فِي يَدَيْكَ وَالشَّرُّ لَيْسَ إِلَيْكَ»[مسلم]. «خدایا همه خوبی‌ها از طرف توست و تو از هر نوع شر و بدی مبرّا هستی». باید دانست که افعال و کارهای مردمان همه آفریده خدایند و در واقع انسان‌ها هنگام انجام آن‌ها، آن‌ها را کسب می‌کنند.