احکامی که هر شخص مسلمان باید بداند

۱) اسباب ظاهری:

ارائه اعمال صالحهای مانند: صدقه دادن، وضو و نماز، نشستن رو به قبله و بلند کردن دستان و ثنا و ستایش شایسته خداوند. استفاده از اسماء و صفات خداوند و اسماء و صفاتی که با موضوع درخواست و دعا مناسب باشد. مثلاً اگر دعا متعلق به درخواست رفتن به بهشت است و درخواست و زاری به وسیله فضل و رحمت خداوند باشد، و در صورتی که علیه ستمکاری دست به دعا بر میدارد از اسمائی مانند: جبار، قهار را به کار بگیرد.

یکی دیگر از اسباب ظاهری فرستادن صلوات بر رسول اللهصدر آغاز و اواسط و آخر آن و اعتراف به گناهان و شکر و سپاس نعمتهای خداوند است.

برای دعا از اوقات مبارکی که روایات و دلایلی مبنی بر احتمال مقبولیت دعا در آن‌ها وجود دارند استفاده نماید. چنان اوقاتی بسیارند، مثلاً در:

۱) طول شبانه روز: یک سوم اخیر شب که خداوند به آسمان دنیا نزول میفرماید. میان اذان و اقامه، بعد از وضوء، در سجده و پیش از سلام دادن نماز و پس از نمازها، بعد از ختم قرآن، به هنگام آواز خروس، در طول مسافرت و دعای مظلوم، دعای کسی که در تنگنا قرار گرفته، دعای والدین برای فرزندان، دعای پنهانی انسان مسلمان برای برادر دینی خود، و هنگام قرار گرفتن در برابر صف دشمن محارب.

۲) در مورد هفته: روز جمعه و مخصوصاً آخرین لحظات روز جمعه.

۳) اما در میان ماهها: ماه رمضان و هنگام افطار و سحری و شبهای قدر و روز عرفه.

۴) در مورد اماکن مبارک: همه مساجد، به ویژه مسجدالحرام در مکه و در کنار کعبه نزدیک ملتزم و نیز در کنار مقام ابراهیم÷و به هنگام سعی میان صفا و مروه و در عرفات، مزدلفه و منی و ایام حج و...