لازمۀ علم، عمل کردن است
خداوند، پیامبر و مؤمنان علم بدون عمل را مذموم دانستهاند. خداوند -تعالی- میفرماید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفۡعَلُونَ ٢﴾[الصف: ۲]. «ای مؤمنان چرا [به دیگران] سخنی را میگویید که خودتان مطابق آن عمل نمیکنید».
* اگر سخنی را بگویید، اما به آن عمل نکنید موجب کینه و خشم شدید پروردگار خواهد شد). ابوهریرهسمیگوید: (علمی که بدان عمل نمیشود، همانند گنجی است که در راه خدا انفاق نمیشود). فضیل/میگوید: «عالم همچنان جاهل باقی میماند تا اینکه به آنچه فرا گرفته است، عمل نماید»، مالک بن دینار/میگوید: «فردی را میبینی که در سخن گفتن هیچ اشتباهی ندارد، اما اعمال او همه خطا و اشتباه است».