(۲۰) فتوای بدون علم و آگاهی: «مَنْ أُفْتِيَ بِغَيْرِ عِلْمٍ كَانَ إِثْمُهُ عَلَى مَنْ أَفْتَاهُ». «هر کس بدون آگاهی فتوایی صادر کند گناه (انجام دهندۀ آن) به صادرکننده فتوا بر میگردد». (چون فتوای او باعث چنان گناهی شده است).
