(۱۰) لعن کردن:
«لَعْنُ الْمُؤْمِنِ كَقَتْلِهِ»، «لا يَكُونُ اللَّعَّانُونَ شُفَعَاءَ وَلا شُهَدَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ».
«اینکه مؤمنی را لعن کنی گویی که او را کشتهای».
«لعنتکنندگان در روز قیامت نه شفاعتکننده و نه قادر به شهادتاند».
- صفحه نخست
- کتاب