سجدۀ سهو
چنانچه شخصی قولی مشروع را در نماز، در غیر محل اصلی آن از روی فراموشی بخواند [چون قرائت قرآن در سجده]، سجدۀ سهو بر وی سنت است اما اگر سنتی از سنتهای نماز را ترک کرده باشد سجدۀ سهو برای وی مباح خواهد بود.
مواردی را که سجدۀ سهو در آنها واجب میگردد؛ عبارتند از؛
۱) زیاده کردن رکوعی به نماز.
۲) زیاده کردن سجده.
۳) زیاده کردن قیام به نماز.
۴) زیاده انجام دادن قعده در نماز (یعنی از تعداد مشروع آن از روی فراموشی بیشتر انجام دهد).
۵) سلام دادن قبل از به پایان رسیدن نماز.
۶) خواندن آیه یا واژهای از قرآن با لحنی که معنای اصلی آن را تغییر دهد.
۷) ترک کردن یکی از واجبات نماز.
۸) شککردن در اینکه رکن یا فعلی را از نماز در حال انجام آن زیاده انجام داده است.
در صورتی که شخص سجدۀ سهو واجب را عمداً ترک کند نمازش باطل میگردد. چنین شخصی میتواند با انجام دو سجدۀ سهو، قبل از سلام دادن یا بعد از آن نقص نمازش را جبران کند.
اگر کسی سجدۀ سهو را فراموش کرد و زمان قابل ملاحظهای بر آن گذشت سجده از وی ساقط میگردد.