موانع قبولی دعا
گاهی انسان در پیشگاه خداوند دست به دعا بر میدارد اما دعایش مستجاب نمیشود یا استجابت آن به تاخیر میافتد. علل و اسباب آن بسیارند که برای مثال میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
* دعا و طلب خواستن از غیر خداوند همراه با دعا و خواستن از خداوند.
* طول و تفصیل در دعا مانند: پناه بردن به خداوند از آتش و سختیها و تنگناها و تاریکی دوزخ، در حالی که پناه بردن به خداوند از عذاب یا آتش آن کفایت میکند.
* دعای ناروا علیه خود یا دیگران و دعایی که گناه و قطع پیوند خویشاوندی را سبب شود.
* معلق نمودن دعا به خواست و اگر و اما، مثل اینکه دعا کند خدایا اگر خواستی مرا ببخش و...
* عجله داشتن برای پذیرفته شدن دعا: برای مثال بگوید: «خداوندا ! تو را خواندم و در پیشگاهت دعا کردم, اما آن را نپذیرفتی».
* ترک کردن دعا به سبب ناراحتی و ملال.
* دعا کردن در حالت غفلت قلب.
* عدم مراعات ادب در حضور خداوند.
روزی رسول اللهصمتوجه شد که مردی در نماز دعا میکرد: اما بر پیامبر صلوات نفرستاد. رسول اللهصفرمود: این مرد عجله نموده و سپس به او یا دیگران فرمود: «عَجِلَ هَذَا، ثُمَّ دَعَاهُ فَقَالَ لَهُ أَوْ لِغَيْرِهِ: إِذا صَلَّى أَحَدُكُمْ فَلْيَبْدَأْ بِتَحْمِيدِ اللَّهِ وَالثَّنَاءِ عَلَيْهِ، ثُمَّ لْيُصَلِّ عَلَى النَّبِيِّج ثُمَّ ليَدْعُ بَعْدُ بمَا شَاءَ»[أبوداود والترمذی].
«هرگاه یکی از شما نماز خواند و خواست دعا کند, ابتدا خداوند را حمد و ستایش و سپس بر پیامبر صلوات بفرستد و پس از آن هر دعایی را که میخواهد بگوید».
دعا و درخواست چیزی که تحقق آن جزو محالات باشد مانند: در خواست عمر جاویدان در دنیا.
همچنین تکلف و تصنع در بکارگیری کلمات ادبی و مسجع مطلوب نسیت, خداوند متعال میفرماید: ﴿ٱدۡعُواْ رَبَّكُمۡ تَضَرُّعٗا وَخُفۡيَةًۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُعۡتَدِينَ ٥٥﴾[الاعراف: ۵۵]. «پروردگار خود را فروتنانه و پنهان به کمک بخواهید, به درستی او متجاوزان سرکش را دوست نمیدارد».
ابن عباسبمیگوید: «فَانْظُر السَّجْعَ مِنَ الدُّعَاءِ فَاجْتَنِبْهُ فَإِنِّي عَهِدْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلى الله عليه وسلم) وَأَصْحَابَهُ لا يَفْعَلُونَ إِلا ذَلِكَ. يَعْنِي لا يَفْعَلُونَ إِلا ذَلِكَ الاجْتِنَابَ»[البخاری]. «به سجع (تکلف در به کارگیرى کلمات ادبى) در دعا توجه نکنید و از آن خودداری نمایید! من رسول اللهصو اصحاب او را بارها دیده بودم که همین کار را میکردند».
(یعنی در دعا از کلمات مسجع و تکلیفی خودداری میکردند) .
زیاده روی در بلند نمودن صدا, زیرا خداوند میفرماید: ﴿وَلَا تَجۡهَرۡ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتۡ بِهَا وَٱبۡتَغِ بَيۡنَ ذَٰلِكَ سَبِيلٗا ١١٠﴾[الاسراء: ۱۱۰]. «نمازت را بلند یا آهسته مخوان. بلکه راه وسطی را میان آن دو برگزین». عایشهلمیفرماید: «أنزل هذا في الدعاء».«این آیه در ارتباط با دعا نازل گردیده است».