دمیدن در صور
شاخ بزرگی است که اسرافیل آن را به دهان گرفته است و منتظر زمانی است که به او دستور داده شود تا در آن بدمد. که به دمیدن اول نفخه الفزع [۴۲]میگویند: خداوند میفرماید:
﴿وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا مَن شَآءَ ٱللَّهُ﴾[الزمر: ۶۸]. «و در صور دمیده میشود و همهء کسانی که در آسمانها و زمین هستند میمیرند، مگر کسانی که خدا بخواهد». سپس همه دنیا خراب و ویران میشود. و پس از چهل [أبوهریره در تعیین آن که روز یا هفته یا سال باشد امتناع ورزیدند چنانکه در حدیث آمده است] دوباره در صور دمیده خواهد شد که به این دمیدن نفخه البعث [۴۳]میگویند. خداوند میفرماید: ﴿ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخۡرَىٰ فَإِذَا هُمۡ قِيَامٞ يَنظُرُونَ ٦٨﴾[الزمر: ۶۸]. «سپس بار دیگر در صور دمیده میشود. ناگهان همگی به پا میخیزند و مینگرند و در انتظار (حساب و جزا) هستند».
[۴۲] دمیدن هراس. [۴۳] دمیدن زنده شدن (رستاخیز).