جلوگیری:
لازم است با وسایل جلوگیری از چشم زدگی و جادوگری قبل از واقع شدن در آن‌ها آشنا شویم و آن‌ها را بکار بگیریم. زیرا جلوگیری از معالجه بهتر است. جلوگیری از آن‌ها به وسایل مختلف بسیاری است که برخی از آن‌ها عبارتند از:
* تقویت نقس به وسیله توحید و ایمان به این حقیقت که دخل و تصرف در نظام هستی تنها کار خداوند است و همچنین اقدام به امور نیک و پسندیده ضرورت دارد.
* حسن ظن به خداوند و توکل بر او و بخاطر هرگونه چشم بد و عارضهای گمان نکند که بیمار می‌گردد زیرا توهم و خیال خود نوعی بیماری است [۳۴].
* هرگاه کسی به حسادت و چشم بد بودن شهرت داشت از باب پرهیز از اسباب و وسایل باید از او پرهیز نماید، نه از روى ترس و هراس.
* ذکر خداوند و قدرت خداوند در مواردی که چیز شگفت بر انگیزی را می‌بیند. زیرا رسول اللهصمی‌فرماید: «إِذَا رَأى أَحَدُكُمْ مِنْ نَفْسِه، أَو مَاله، أَوْ أَخِيْه مَا يُحِبّ، فَلْيُبَرّك، فَإنَّ العَيْن حَقّ» [أحمد والحاکم]. «و تبریک مانند این گفته: بارک الله لک، نه اینکه بگوید: تبارک الله».
هرگاه یکی از شما در مورد نفس خود یا دارایی برادر دینی اش چیزی را دید. ما شاء الله گفته و آن را تبریک گوید زیرا چشم زخم حقیقت دارد.
یعنی بگوید: خداوند آن را برایت مبارک بگرداند.
* یکی از اسباب مصونیت در برابر چشم بد آغاز کردن روز با هفت دانه خرما (عجوه) از نخلستان‌های مدينة النبي است.
* روی آوری به خداوند و توکل و حسن ظن و پناه بردن به او از چشم بد و جادوگری و اقدام به ذکر و پناه بردن تعویذ در هر بامداد و شامگاه [۳۵]آن اذکار با اذن خداوند کم و بیش دارای تاثیرند.
۱) ایمان به اینکه هر چه در آن آمده حق است و حقیقت دارد و با اراده خداوند مفید واقع می‌شود.
۲) آن را به زبان بیاورد یا به آن گوش فرا بدهد و دل را به آن بسپارد زیرا آن‌ها دعا هستند و بنابر روایت دعای دل غافل پذیرفته نمی‌شود.
[۳۴] بیشتر پزشکان و متخصصها بر این باورند که بیشتر از دوسوم امراض جسمی از اسباب نفسی و روانی به گمان اینکه آن‌ها بیمار هستند نشأت میگیرد. در حالیکه اصلا چنین بیماری در شخص وجود ندارد. (مترجم). [۳۵] نگا أذكار الصباح والـمساء:ص ۱۲۰.