الف- تفسیر پیامبرج
همانا پیامبر جنفرمود که این آیه در مورد نکاح متعه نازل شده و بیان آن چنین است: مصدر دومی که اصحاب در تفسیرشان برای کتاب خدا بهآن مراجعه میکردند. رسول خدا جبود آنچه که آنان نمیدانستند برایشان بیان میفرمود، زیرا وظیفه او بیان بود چنانکه خداوند در کتابش از آن خبر داده است و میفرماید:
﴿وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلذِّكۡرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ ٤٤﴾[النحل: ۴۴].
«و به تو قرآن نازل کردیم تا براى مردم روشن سازى آنچه را که بر آنان فرو فرستاده شده است و باشد که اندیشه کنند».
و همانطور که رسول خدا جخود نیز به آن اشاره فرموده است: ابوداود با سند خود از مقدام پسر معد یکرب از رسول خدا جروایت میکند که فرموده است: «آگاه باشید که به من قرآن و مانند او عطا شده است، آگاه باشید که نزدیک است که مردی سیر بر میزش تکیه دهد و بگوید: شما را به این قرآن وصیت میکنم آنچه را که این کتاب حلال کرده شما هم آن را حلال و آنچه را حرام گردانیده حرام بدانید، آگاه باشید که گوشت دراز گوش اهلی و هر درندهای که چنگال داشته و پیدا شده کافر معاهد برای شما حلال نیست مگر اینکه صاحبش از آن بی نیاز باشد، و هر کسی بر قومی مهمان شد بر آنها واجب است که احترامش را بگیرند، و اگر به وی احترام نکردند برای وی جائز است که آنها را معاقبه کند و به زور از آنها چیزی بگیرد» [۱۲٧].
و کسی که به کتب سنت و حدیث مراجعه کند مشاهده میکند که یک باب بخصوص برای تفسیر قرار داده شده و بسیاری از تفسیرات مأثور از رسول خدا جرا در آن تقریر نمودهاند به عنوان مثال نه به عنوان انحصار:
آن روایتی که امام احمد و غیر ایشان از عدی پسر حاتم نقل کردهاند که گفته: پیامبر جفرموده است: «همانا [مغضوب علیهم] یهود و [ضآلین] مسیحیان هستند».
و آنچه که بخاری و غیر او از علقمه از عبداللهشروایت کردهاند: که وقتی این آیه نازل شد:
﴿ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمۡ يَلۡبِسُوٓاْ إِيمَٰنَهُم بِظُلۡمٍ﴾[الأنعام: ۸۲].
«کسانى که ایمان آوردند و ایمانشان را به شرک نیامیختند، آنانند که امنیت [و آسایش] دارند و آنان راهیافتگانند».
بر مسلمین بسیار سخت آمد و گفتند: ای رسول خدا جکدام یک از ما بر خود ظلم نکرده است؟ رسول خدا جفرمود: چنین نیست که شما فکر میکنید، بلکه ظلم به معنی شرک است نشنیدهاید که لقمان پسرش را اندرز میداد و به او گفت:
﴿يَٰبُنَيَّ لَا تُشۡرِكۡ بِٱللَّهِۖ إِنَّ ٱلشِّرۡكَ لَظُلۡمٌ عَظِيمٞ ١٣﴾[لقمان: ۱۳].
«ای پسرم برای خدا شریک قرار نده همانا شرک ظلم بس بزرگی است» [۱۲۸].
و روایتی که احمد به سندش از انس پسر مالکسو او نیز از رسول خدا جروایت میکند که فرموده: «کوثر رودی در بهشت است که خداوند آن را به من وعده داده است» [۱۲٩]. و غیر این دلایل بسیارند...
پس تفسیر رسول خدا جکه آنها آن را آیه متعه مینامند کجاست؟
و اینکه رسول خدا جفرموده: این آیه در مورد نکاح موقت یا نکاح منقطع نازل شده است کجاست؟
[۱۲٧] سنن ابوداود، کتاب السنة. [۱۲۸] بخاری کتاب أحادیث الأنبیاء، ترمذی و امام احمد در تفسیرالقرآن. [۱۲٩] مسند امام احمد.