ازدواج موقت از دیدگاه روایت

شبهۀ یازدهم:

یازدهم می‌گویند: همانا اهل سنت می‌گویند: که آیه متعه به وسیله آیه مواریث نسخ شده است.

﴿نِصۡفُ مَا تَرَكَ أَزۡوَٰجُكُمۡ﴾[النساء: ۱۲].

«برای شماست نیمی از آنچه که ازواج تان به جا گذاشته‌اند».

و می‌گویند: در شرع مواقعی زیادی وجود دارد که زوجه ارث نمی‌برد مانند اینکه کافر باشد یا قاتل باشد و یا در مرض مرگ با وی عقد شده باشد و زوج قبل از آمیزش بمیرد همچنان‌که حق زوجیت را با خارج شدن از دوران عده قبل از تمام شدن سال به ارث می‌‌برد پس ارث در حمایت زوجیت مستلزم ماندن یا طرد کردن و راندن وی نیست بنابر اینکه ارث در نکاح متعه دلیل خاصی دارد بعلاوه اینکه بعضی فقها شیعه ارث بردن بعد از نکاح متعه را قبول دارند که این مسئله در بین ائمه امامیان مورد اختلاف است و سه رأی و نظر بر آن وجود دارد.

أ- به حکم ظاهری آیه مواریث بدون قید و بند ارث می‌برند.

ب- با شرط ارث می‌‌برند.

ج- اگر شرط هم کرده باشند ارثی در بین آن‌ها وجود ندارد.

دو بخش اخیر با دلیل خاصی از اعتبار خارج می‌شوند که در قرآن وجود دارد و از این رو که عین نکاح مدتی برای آن تعیین شده علاقه بین زن و مرد نیز موقتی است و موجب ارث بردن نمی‌باشد با توجه به اینکه ما با آن گروه موافقیم که می‌گویند پیروی اتباع ظاهر آیه مواریث الزامی است زیرا کام گرفته، کام از او گرفته (متمتع و متمتع بها) همسر و شوهر هستند با اینکه جمهور اهل سنت نکاح دائمی زن اهل کتاب را تجویز کرده‌اند و بر ارث نبردن بین او و شوهر مسلمانش اتفاق نظر دارند. و عموم ارث را با این حدیث از رسول خدا جکه می‌فرماید اهل دو دین از یکدیگر ارث نمی‌برند تخصیص می‌کنند [۱۱۰].

[۱۱۰] کاشف الغطاء: ص ٩۶، البیان الخوئی: ص ۳۱۶ و ۳۱٧. الـمتعة ومشروعیتها في الإسلام: ص ۱۴۴.