ج ـ تفسیر علمای امت
اما تفسیر علمای امت: آنها هم نگفتهاند که این آیه درباره نکاح موقت نازل شده است بلکه گفتهاند: که این آیه به هیچ وسیلهای به نکاح موقت ارتباط ندارد و بر جایز بودن نکاح موقت دلالت ندارد و کسی که بگوید: درباره متعه نازل شده است، غلط است و تفسیر بعضی از آنان به نکاح متعه غیرقابل قبول میباشد.
حسن بصری/میگوید: ﴿فَمَا ٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِهِۦ مِنۡهُنَّ فََٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ﴾[النساء: ۲۴].
آن نکاح است.
ابن شهاب/میگوید: آن نکاح است. پس زمانیکه نکاح واجب گردید -اولاً جناح علیکم فیما تراضیتم به من بعدالفریضه- از وجوب مهریه کم یا زیاد و ربیعه میگوید: آن نکاح است. آنچه از زن کام گرفتهاید کم یا زیاد و آن را بهجز یک شب وی را آمیزش نکرده باشد. خداوند میفرماید:
﴿وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ فِيمَا تَرَٰضَيۡتُم بِهِۦ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡفَرِيضَةِ﴾[النساء: ۲۴].
«و در آنچه پس از مهر مقرّر به آن تراضى [و توافق] کنید، گناهى بر شما نیست».
یعنی: آنچه که با همسرش بعد از عقد نکاح توافق کردهاند آن همان چیزی است که خداوند میفرماید: و مقدسی در کتاب خود [تحریم نکاح الـمتعة] میگوید: و غیر آنان در تفسیر آن آیه آنچه را که بر صحت مذهب ما دلالت دارد روایت کردهاند و گفتهاند: منظور تقدیر مهریه است. از سعید و او از حسن روایت کرده که این دو گفتهاند: تا هنگام مردن یا طلاق دادن [۱۳۲].
و از قتاده روایت شده که گفته: ﴿فََٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ﴾آنچه که بر آن راضی شدهاید کم یا زیاد خداوند آن را برای شما حلال گردانید [۱۳۳].
[۱۳۲] الـمقدسی در تحریم نکاح متعۀ: ص ۱۸۱-۱۸۲. [۱۳۳] الـمقدسی: ص ۱۸۱-۱۸۲.