ازدواج موقت از دیدگاه روایت

فهرست کتاب

جواب آن از چند رو داده می‌شود:

جواب آن از چند رو داده می‌شود:

۱- طرفداران متعه خودشان هستند که گفته‌اند: عده متعه نصف عده نکاح دائم است و برای این رأی دلیلی از قرآن و سنت پاک نبوی ندارند ... .

۲- احادیث طرفداران متعه حول عده زن متعه مضطرب و متناقض هستند [۲۱۶].

... علی‌رغم این ‌که طرفداران نکاح موقت تنهایند در این مذهب در بین تمام مذاهب و فرقه‌های دیگر.

بحرانی در حدائق چنین می‌گوید: «دوستان در عده زن متعه اختلاف دارند وقتی که شوهر با او آمیزش کند!! و مدتش پایان یابد، یا مدت را به ‌او ببخشد و زن آیسه [به قاعده نیافتد] نباشد و از آن زنانی باشد که به حیض می‌افتد بر چند قول هستند، و سرچشمه این اختلاف در این مسأله اختلاف روایات است!!!» [۲۱٧].

و در پایین بعضی از این روایاتی که به اهل بیت نسبت می‌دهند و اقوال استادان شان ذکر می‌گردد:

از زراره از ابی‌عبدالله روایت شده گفت: اگر به حیض [قاعده‌گی] می‌افتد عده آن یک حیض و اگر به حیض نیافتد یک ‌ماه و نیم است.

و از زراره روایت شده گفت: از ابوجعفر پرسیدم عده زن متعه وقتی که مردش مرد چیست؟ گفت چهارماه و ده روز است، گفت: سپس گفت: ای زراره تمام نکاح‌ها وقتی که مرد مُرد بر زن الزامی است آزاد باشد یا جاریه و نکاح هر طور باشد موقت باشد یا دائم یا ملک‌ یمین، عده آن چهارماه و ده روز است و عده زن طلاق داده شده سه ماه است و جاریه طلاق داده شده نصف عده زن آزاده است و همچنین متعه [زن متعه] آنچه بر جاریه هست بر او نیز هست [۲۱۸].

از ابونصر از ابوحسن رضا روایت شده گفت: ابوجعفر گفت: عده زن متعه چهل و پنج روز و برای احتیاط ۴۵ شب است.

از احمد پسر محمد پسر ابونصر از رضا روایت شده گفت: از او شنیدم می‌گفت: ابوجعفر گفت: عده زن متعه یک حیض است و گفت: بعضی از دوستان ۴۵ روز را قرار داده‌اند.

و از عبدالله پسر عمر و از ابوعبدالله در حدیث متعه روایت شده گفت: گفتم: عده زن متعه چقدر است؟ گفت ۴۵ روز یا یک حیض است.

و از علی پسر یقطین از ابوالحسن روایت شده گفت: عده زن متعه وقتی که مرد متعه وفات کرد ۴۵ روز است [۲۱٩].

و از عبدالرحمن پسر حجاج روایت شده گفت: از ابوعبدالله درباره زنی که مردی آن را موقت نکاح می‌کند سپس وفات می‌کند سؤال کردم آیا عده دارد؟ گفت: چهار ماه و ده روز عده دارد و وقتی که ایامش پایان یا مرد زنده بود یک حیض و نصف آنچه بر جاریه [کنیز] واجب است.

از علی پسر عبیدالله از پدرش از مردی روایت می‌کند: از ابوعبدالله روایت شده گفت: از او سؤال نمودم درباره زنی که موقتاً نکاح شده سپس مردش وفات می‌کند عده‌اش چیست؟ گفت: شصت و پنج (۶۵) روز [۲۲۰].

یعنی آن‌ها در عده این زن متعه به پنج دیدگاه اختلافی دارند!!.

مجلسی در مرآة می‌گوید: اختلاف دارند در عده زن متعه وقتی که با وی آمیزش شده باشد بر چند قول:

یکی اینکه شیخ در نهایه و جماعتی دیگر می‌گویند دو حیض است.

دوم که ابن‌ عقیل آن را ترجیح داده یک حیض و نیم است.

سوم آنکه صدوق در مقنع آن را ترجیح داده یک حیض و نیم است.

و چهارم که مفید و پسر ادریس و علامه در مختلف ترجیح داده‌اند دو طُهر [پاکی]است [۲۲۱].

[۲۱۶] شوکانی در نيلالأوطار: ۳/۶/۱۳۸ گفته است: حافظ آن را حسن دانسته و اینکه در سند آن مؤمل پسر اسماعیل وجود دارد مانع از حسن بودن آن نیست زیرا اختلاف در آن حدیث را از حسن بودن خارج نمی‌کند وقتی که چیزهایی به آن اضافه شود که آن را تقویت می‌کند چنان‌که حدیث -حسن لغیره- چنین است. [۲۱٧] الحدائق: ۲۴/۱۸۲-۱۸۳. [۲۱۸] الوسائل کتاب طلاق باب ۵۲ ح ۲. [۲۱٩] الوسائل: ۱۵/۴۸۵ ح س. [۲۲۰] مصدر سابق: ح ۴. [۲۲۱] مرآة العقول در شرح کافی مجلسی: ۲۰/۲۴۲. و به ‌الحدائق: ۲۴/۱۸٧ و جواهرالكلام: ۳۰/۱٩۶ - ۲۰۲ بنگر.