فصل نهم: طعنه‌گران در زمان کنونی
بعد از این به دوران کنونی برمی‌گردیم، دورانی که حادثه‌ها را آفرید و طعنه‌گران در آن زیاد و دارای انواع گوناگونی شدند:
بعضی از آنها همان بقایای گروه‌هایی بودند که الان بدان اشاره کردیم، آنها به گمراهی‌هایی که در کتاب‌هایشان بود اکتفا نکردند و بلکه هرچند گاهی هرچه را که برای نابودی سنت آرزو می‌داشتند به راه می‌انداختند و همان طعنه در صحابه‌های جلیل القدر راوی یا راویی که همه بر موثق‌بودن وی اتفاق نظر دارند یا طعنه در کتابی که همه‌ی امت اسلامی آن را صحیح می‌دانند...
و بعضی از آنها جاهلانه به حدیث طعنه می‌زنند و در ثابت‌بودن آن شک می‌ورزند، و آنها نمی‌دانند که بشریت در طول تاریخ خویش به خود ندیده که هیچ علمی توسط نسلی به نسل دیگر با این دقت همانند نقل حدیث رسول خدا، نقل شده باشد، اگر به کتاب‌های مصطح الحدیث و علم الرجال مراجعه شود، این مسئله تماما روشن خواهد شد.
بعضی از آنها این سخن جهل را به قرآن نسبت می‌دهند (به این خاطر که قرآن کریم به تنهایی کافی است و به این آیه‌ها استدلال می‌کنند ﴿... وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ تِبۡيَٰنٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ...﴾[النحل: ۸۹] و ﴿مَّا فَرَّطۡنَا فِي ٱلۡكِتَٰبِ مِن شَيۡءٖۚ...﴾[الأنعام: ۳۸] این در حقیقت جهل است نسبت به قرآن و سنت و مرتکب چیزی شده‌اند که خدا و رسول خدا مردم را از آن بر حذر داشته‌اند، و این‌ها همان گروهی‌اند که امام شافعی از آنها یاد کرده، و آنها اگر آن گفتگوهایی امام شافعی را بخوانند، و در آیات و احدیثی که ذکر کردیم تدبر کنند، پی به گمراهی و دوری خویش از راه راست می‌برند. عجب آن است که آنها خود را طرفدار قرآن می‌دانند، اما خود قرآن بر دعوای باطل ایشان شهادت می‌دهد و بعضی از آنها مدار خود را مدار رد احادیث از لحاظ متن و سند و بلکه مهمترین مراتب صحاح همانند احادیث ثابت شده درباره غیبیات مثل بهشت و جهنم، نشانه‌های آخرت، همانند؛ ملائکه، جن، می‌نمایند اما آنچه که معلوم است آن است که نقل صحیح با عقل سلیم تعارض ندارد، ولی چگونه غایب را بر شاهد قیاس می‌کنیم و چگونه به عقل در مواردی که هیچی از آن را نمی‌دانیم، قضاوت کنیم. در این موارد باید به نقل مراجعه و به آن پایبند باشیم و گاهاً فردی جاهل و مغرور راجع به حدیثی صحیح و متفق علیه می‌گوید: این حدیث عقلاً مردود است و لازم است که این مرد از خود بپرسد: آیا بخاری مسلم و احمد و... غیر عاقل بوده‌اند؟ و یا اینکه امت اسلامی در طول چهارده قرن بدون عقل زندگی کرده و این تازه بدوران رسیده آمده تا با عقل خود آن را درک کند؟!
و خراب‌ترین طعنه‌گران در، عصر ما همان خاورشناسان و خطرناکتر از آنها کسانیند که کورکورانه از آنان پیروی می‌کنند و طوطی وار سخنانشان را تکرار می‌کنند!
خاورشناسان همانگونه که قبلاً گفتیم به خود قرآن طعنه می‌زنند و راجع به سنت نیز آنها حتی وجود اتصال سند را به پیامبر نفی می‌کنند و می‌گویند: نهایت سلسله سندها به اواخر قرن اول بر می‌گردد. یعنی اینکه بنا به گمان آنها سنت جزو ساخته و پرداخته‌های مسلمانان متاخر است.
آنها می‌خواستند احکامی را برای خود وضع و آن را به رسول خدا نسبت دهند.
و از طعنه‌‌زدن کسانی که درسنت نقش بزرگی را ایفا کردند، کوتاهی نکردند. همانند ابو هریره که بیشتر از ۸۰۰ صحابه و تابعی از او حدیث روایت کرده‌اند، و همچنین کسانی همانند ابن شهاب زهری امام بزرگواری که اولین کسی بود که به فراخوانی عمربن عبدالعزیز برای جمع سنت لبیک گفت...
و بعداً گروهی دیگر ظهور کرد که بعضی‌ها آن را دشمن فکر خاورشناسی می‌دانستند و به همین خاطر بدان گرایش پیدا کردند هرچند که این گروه در نهایت منجر به انکار سنت می‌شوند.
این گروه چه از روی حماقت و نادانی یا از روی خباثت نخست به این امر اعتراف می‌کنند که سنت دارای پایه و اصولی است و معتقدند که مسلمانان وجود اصل و اصول سنت را انکار نمی‌کنند، ولی بعد از این اعتراف شروع به تلاش‌های تخریبی خود می‌کنند، و می‌گویند مدارس اسلامی دوران نخست نتوانستند مرزی را برای تشخیص اقوال پیامبر از دیگر اقوال تعیین کنند، زیرا سند نزد آنها معروف نبود و سنت نزد آنها به آرا و نظریه‌ای گفته می‌شود. علمای مدارس آن را قبول نموده باشند و بعد از این بود که اقوال پذیرفته شده توسط علمای مدارس، به صحابه و بعد از آن به پیامبر نسبت داده شد و شهرت پیدا کردند [۳۱].
این بدان معنا است که نظرات آنها در نهایت به وارد کردن شک در کل سنت، می‌انجامد.
این کوته فکران نادان هیچ از اسناد خبری ندارند، زیرا کتاب‌های مقدس آنها بدون اسناد می‌باشد و به همین خاطر آنها قابل قبول نیستند ولی بدون شک آنها از جمع سنت و پالایش آن از دیگر اقوال، و همچنین شروط رجال الحدیث آگاهی ندارند و گمان می‌برند که همه امت اسلامی چون آن کوته اندیشان جاهل از این اسناد خبری ندارند. دیدگاه آنان هیچ جای تعجب ندارد از خاورشناسی یهودی یا صلیبی حاقد و کینه توز و دشمن اسلام که صبح و شام در راه براندازی منار باشکوه اسلام در تلاش است چه انتظاری بیش از این می‌توان داشت؟!
البته ما اطمینان داریم که آنها به اهداف خود نخواهند رسید زیرا خداوند حفاظت از قرآن کریم را همانند حفاظت دیگران از اخبار و رهبان‌های خویش، ترک نکرده بلکه خداوند متعهد شده که آن را محفوظ بدارد: ﴿إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ ٩﴾[الحجر: ۹] و ﴿إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ ١٧ فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ ١٨﴾[القیامة: ۱۷-۱۸] و از جمله حفظ قرآن حفظ امت پیامبر است زیرا امت مبین قرآن می‌باشند.
[۳۱] راجع به این گروه استاد دکتر محمد سلیم عوا در یکی از محاضرات ریاست دادگاه اسلامی در دولت قطر در سال ۱۴۰۵ ه- به خوبی توضیح داده است..