خاتمه

این ابو هریره: همان ظرف علم و دانش بود، چگونه با آنهایی روبه رو شویم که خود را به اسلام نسبت می‌دهند و از اصحاب و تابعین و بزرگواران راهنما و هدایتگر روی گردان می‌شوند و به گمراهان و گمراه کنندگان روی می‌آورند.

علامه‌ی مرحوم شیخ احمد شاکر اینگونه این مسلک را تفسیر می‌کند:

دشمنان سنت و اسلام به بدگویی در مورد ابو هریره و به شک انداختن مردم در صداقت و روایت‌های ایشان بسیار علاقه‌مند شده‌اند.

و با این کار چه چیزی را می‌خواهند؟ به گمان خویش با این کار می‌خواهند به تبعیت از بزرگان خود به تشکیک مردم در اسلام برسند، هرچند به گرفتن آنچه در قرآن و حدیثش که به نظر آنها صحیح است ظاهرنمایی کنند، و تنها حدیثی که موافق با آرزوی آنها و موافق با شعار و قوانین اروپا باشد صحیح تلقی می‌کنند.

و در تاویل قرآن بسیار با بی‌پارسایی و با بی‌ایمانی و صداقت وارد می‌شوند و کلام را از معنای لفظی در لغتی که قرآن با آن نازل شده به تاویلی که موافق با آرزو و اهداف خویش باشد بیرون می‌کشانند.

و این‌ها اولین کسانی نیستند که از این طریق با اسلام به جنگ برخواسته‌اند بلکه در قدیم نیز پیش قدمانی از آرزو طلبان دارند.

و اسلام در راه خود جلو می‌رود در حالی که آنها هرگونه بخواهند نعره می‌کشند و اسلام هیچ‌گونه توجهی به آنها نمی‌کند بلکه یا اینکه برای آنها برنامه‌ریزی می‌کند و یا اینکه آنها را ویران می‌کند.

و آنچه عجیب می‌باشد این است که در سخنان این دشمنان اسلام چیزهایی را می‌یابیم که در اصول و معنی به همان سخنان قدماء بر می‌گردد و تنها در یک چیز با هم فرق دارند و آن اینکه آن قدماء، منحرفین و یا ملحدینشان، دانشمند و مطلع و آگاه بودند و از روی آگاهی خداوند بیشتر آنها را گمراه کرده بود!!

در حالی که این گمراهان معاصر، جهالت و جرأت بر آنها حاکم است و از کفر تقلید می‌کنند و الفاظ آنها را به گونه‌ی ناشایستی نشخوار می‌کنند و بر هرکس که بخواهد آنها را به راه راست برگرداند تکبر می‌ورزند!! ۱. هـ. (المسند همراه با شرح امام احمد ۱۲/۸۴ـ ۸۵)

رحمت خداوند بر ابو‌هریره باد و خداوند پاداش آنچه برای اسلام و اهل اسلام انجام داده به او بدهد و ما را از زمره‌ی دوستداران او قرار بدهد و در بهشت وسیع خود همه‌ی ما را در مجلس پیامبران و نیکوکاران و شهیدان گرد هم جمع گرداند.