پژوهشی پیرامون اصول و فروع شیعه دوازده امامی- جلد سوم

سنت به عنوان مصدر دوم برای قانونگذاری

در برابر آن توسعه‌ی سرسام‌آور جغرافیایی و آن فشار اوضاع جدید متغیر تاریخی و اختلاف زمانی و مکانی مسلمانان و فقیهانشان به دنبال راهنمایی‌هایی می‌گردند.

با وجود آنکه رسول خدا، هرگز ادعا نکرده که او معصوم از خطا است مگر در دیکته و تلاوت آیات خداوند، بلکه قرآن پیامبر را از خطاهایی که مرتکب می‌شد آگاه می‌کرد.

پیروان التزام به سنت پیامبر گمان می‌برند که عنایت الهی بر آن بود که تمام اعمال و اقوال پیامبر را از زمان مبعوث شدن تا مردن، مورد توجه قرار داده، پس آنها اعتقاد دارند که احکام سنت واجب الاتباع در همه‌ی حالات است مادامیکه قرآن به منع آنها دستور نداده باشد.

از جمله آراء نویسنده ذیلاً می‌آید:

۱- انکار صلاحیت شریعت اسلامی برای هر زمان و مکانی، قرآن کریم شریعتی محدود آورده و برای هیچ جامعه‌ای جز جامعه نخست مکه و مدینه نمی‌گنجد.

۲- پیامبر اسلام تنها به سوی قوم خود فرستاده شد نه تمام مردم.

۳- پیامبر اسلام غیر معصوم است و واجب الاتباع نیست.

۴- کسانی که معتقد به وجوب اتباع پیامبر اسلام هستند، گروهی از مسلمانان می‌باشند و نویسنده آنها را «پیروان التزام سنت» می‌خواند.

این آراء و نظرات با کتاب و سنت تعارض دارند، و چیزی که بهترین انسان‌ها بر آن اجماع کرده‌اند را انکار می‌نمایند.

این مسائل کوتاهی که بیان شد کافی است برای بیان آن کتاب، و مناقشه علمای امت با دشمنان‌ اسلام، این گونه افتراها را باطل کرده‌ است. اما آنچه که بسیار جای تعجب است آن است که اینگونه آراء و نظرات از کسانی صادر می‌شود که با کمال پر رویی خود را مسلمان می‌پندارند!