نمونه‌هایی از تبرک تابعین به آثار پیامبر جبعد از وفاتشان:
علاوه بر صحابه ش، تبرک بعضی از تابعین رحمهم الله به آثار باقیمانده از پیامبر جنیز نقل شده است. اکنون نمونه‌هایی از تبرک آنها به آثار پیامبر جذکر می‌کنیم:
- حرص تابعین برای نگهداری موی پیامبر ج(برای تبرک به آن) که نزد بعضی از صحابه نگهداری می‌شد.
از ابن سیرین تابعی /روایت شده است که گفت: «قلت لعبیدة: عندنا من شعر النبی ج، اصبناه من قبل انس، او من قبل اهل انس، فقال: لان تکون عندي شعرة منه احب الی من الدنیا وما فیها» [۸۴]. یعنی: «به عبیده [۸۵]گفتم: مقداری از موی پیامبر جنزد ماست که از انس یا خانواده انس به ما رسیده است. عبیده گفت: اگر تنها یک موی ایشان برای خود داشته باشم برایم از دنیا و آنچه که در آنست محبوب‌تر است».
- و از عثمان بن عبدالله بن موهب / [۸۶]روایت شده است که گفت: «ارسلنی اهلی الی ام سلمة- زوج النبی ج – بقدح من ماء. . . فیه شعر من شعر النبی ج، وکان اذا اصاب الانسان عین أو شی ء بعث الیها مخضبه [۸۷]. . .» [۸۸]. یعنی: «خانواده‌ام مرا با کاسه‌ای از آب نزد ام سلمه همسر پیامبر جفرستادند. . . (ام سلمه) مویی از موهای پیامبر جدر آن(ظرف آب گذاشته) بود، (زیرا) هرگاه شخصی دچار چشم زدگی یا چیز دیگر می‌شد، ظرف بزرگی را برای (ام سلمه) می‌فرستاد».
ابن حجر /درشرح این حدیث می‌فرماید: «منظور آن است که هرگاه کسی ازدردی شکایت می‌کرد ظرف آبی را نزد ام سلمه می‌فرستاد تا در آن مقداری ازموی پیامبر جقرار دهد و در آن شست وشو نماید، و سپس آن را بازگردانده، و صاحب ظرف می‌نوشید ویا خود را با آن می‌شست تا از بدان شفا یابد و برکات آن به وی برسد» [۸۹].
- تابعین رحمهم الله با نوشیدن آب در ظرف پیامبر جتبرک می‌جستند.
- امام بخاری حدیثی را از ابی حازم [۹۰]/نقل می‌کند که: «عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍسقَالَ: أتى النَّبِيُّ ج سَقِيفَةَ بَنِي سَاعِدَةَ، فَقَالَ: «اسْقِنَا يَا سَهْلُ». فَسْقَيْتُهُمْ فِي قَدَحِ. قَالَ الرَّاوِي: فَأَخْرَجَ لَنَا سَهْلٌ ذَلِكَ الْقَدَحَ فَشَرِبْنَا مِنْهُ، ثُمَّ اسْتَوْهَبَهُ عُمَرُ بْنُ عَبْدِالْعَزِيزِ بَعْدَ ذَلِكَ، فَوَهَبَهُ لَهُ» [۹۱]. ترجمه: «سهل بن سعد سمی‌گوید: نبی اكرم جبه سقیفه بنی ساعده آمد و فرمود: «ای سهل! به ما آب بده». پس من در لیوانی، به ایشان، آب دادم. راوی (ابی حازم)می گوید: سپس سهل آن لیوان را بیرون آورد و ما نیز در آن، آب نوشیدیم. سرانجام، عمر بن عبدالعزیز از او خواست تا آن لیوان را به او ببخشد. سهل هم آنرا به او بخشید».
و در جایی دیگر (امام بخاری) ازعاصم الاحول [۹۲]/در مورد لیوان پیامبر جکه نزد انس بن مالک سنگهداری می‌شد، نقل می‌کند که: «رأیت القدح وشربت فیه» [۹۳]یعنی: «آن کاسه را دیده و از آن آب نوشیدم».
[۸۴] صحیح بخاری (۱/۵۰). [۸۵] عبیدة بن عمرو السلمانی المرادی کوفی که بعد از وفات پیامبرع اسلام آوردند و در سال ۷۲ قمری فوت کردند. (تهذیب التهذیب ۷/۸۴ ) [۸۶] تابعی اهل مدینه که در عراق ساکن بود و در سال ۱۶۰ قمری وفات کردند. (تهذیب التهذیب ۷/۱۳۲). [۸۷] لگن بزرگی که لباس را در آن می‌شویند. [۸۸] صحیح بخاری ۷/۵۷. [۸۹] فتح الباری ۱۰/۳۵۳. [۹۰] سلمة بن دینار ابو حازم متوفی ۱۴۰قمری. (تهذیب التهذیب ۴/۱۳۴). [۹۱] بخارى:۵۶۳۷. [۹۲] عاصم بن سلیمان الاحوال متوفی ۱۴۲ قمری(تهذیب التهذیب ۵/۴۲). [۹۳] صحیخ بخاری۴/۴۶.