انواع دیگر ذکر:
- بسم الله گفتن درابتدای اقوال و کارها، که حکمت از آن جلب برکت دینی و دنیوی و دفع مفاسد به فضل خداوند تبارک و تعالی است. همانند بسم الله گفتن هنگام وضو، غسل، تیمم، جماع و هنگام شکار و یا ذبح کردن و یا خوردن و نوشیدن.
- صلوات بر پیامبر ج، که در حقیقت متضمن ذکر خداوند و اعتراف به نعمت وی بر بندگانش بوسیله فرستادن و شناخت نعمت وی بر بندگانش بوسیله صلوات بر پیامبر ج [۱۷]. چنانکه واجب است در تشهد آخر نماز صلوات خوانده شود و مستحب است که در ابتدا و آخر هر دعایی بر پیامبر جصلوات فرستاد [۱۸].
برای دلیل مشروعیت و ترغیب صلوات برپیامبر ج، می‌توان به حدیث زیر اشاره کرد:
«من صلی علی واحدة صلی الله علیه عشرا» [۱۹]یعنی: «هرکس بر من یک صلوات بفرستد خداوند ده صلوات بر وی می‌فرستد».
- دعا، رابطه‌ای محکم بین ذکر و دعا وجود دارد. زیرا هنگامی که شخص دعا می‌کند، الله تعالی را با قلب و زبان یاد کرده و حاجت خود را از او طلب می‌نماید. ابن قیم /می‌گوید: «مستحب است که شخص دعا گو، دعای خود را با حمد و ثنای خداوند شروع کند، و قبل از طلب حاجت خود بر پیامبر جصلوات بفرستد» [۲۰].
[۱۷] جلاء الافهام في صلاة والسلام علی خیرالانام، ابن قیم- صفحه ۲۰۷. [۱۸] منبع سابق. [۱۹] صحیح مسلم (۱/۳۰۶). [۲۰] الوابل الصیب، صفحه ۱۹۱. (برای ادعای خود دلایلی نیز آورده است).