برکات اخروی تبرک به اذکار و تلاوت قرآن:
۱- اذکار و تلاوت قرآن موجبات مغفرت و اجر پروردگار ایجاد میکند.
احادیث وارده در این باره زیادند ولی به حدیثی در این باب اکتفا میکنیم:
پیامبر ج فرمودند: «هركس، روزانه صد بار: «لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ، وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» بگوید، به او به اندازه آزاد ساختن ده برده، ثواب میرسد. و همچنین صد حسنه برایش نوشته میشود و صد گناه از گناهانش، پا ک میگردد و آنروز تا شب در برابر شیطان، حفاظت میشود. و هیچ كس (در روز قیامت) عملی بهتر از آن نمیآ ورد مگر فردی كه عمل بیشتری انجام دهد» [۲۸].
۲- مجالس ذکر باعث نزول آرامش و رحمت و احاطه ملائک، بر آن مجلس میشود.
پیامبر جمیفرماید: «لا یقعد قوم یذکرون الله عزوجل الاحفتهم الـملائکه وغشیتهم الرحمه، ونزلت علیهم السکینه، وذکرهم الله فیمن عنده» [۲۹]. یعنی: «هیچ گروهی نمینشینند که خدا را ذکر نمایند مگر اینکه ملائکه آنان را احاطه نموده و رحمت خداوند آنان را دربر میگیرد و بر آنها آرامش فرود آید و خداوند آنها را نزد ملائک یاد فرماید».
۳- نزول رحمت و سکینه بر گروهی که تلاوت قرآن میکنند.
پیامبر ج میفرماید: «وما اجتمع قوم فی بیت من بیوت الله یتلون کتاب الله ویتدارسونه بینهم، إلا نزلت علیهم السکینه، وغشیتهم الرحمة، وحفتهم الـملائکه، وذکرهم الله فیمن عنده» [۳۰]. یعنی: «هیچ گروهی نیست که در یکی از خانههای خداوند جمع شوند و قرآن تلاوت و آن را بین خود تدریس کنند، مگر اینکه ملائکه آنان را احاطه نموده و بر ایشان آرامش نازل گردد و رحمت (خداوند) آنان را فرا میگیرد و خداوند آنها را در بین کسانی که نزد او هستند یاد میفرماید».
۴- فزونی ثواب و پاداش.
الله تعالی میفرمایند:
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَتۡلُونَ كِتَٰبَ ٱللَّهِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ سِرّٗا وَعَلَانِيَةٗ يَرۡجُونَ تِجَٰرَةٗ لَّن تَبُورَ ٢٩ لِيُوَفِّيَهُمۡ أُجُورَهُمۡ وَيَزِيدَهُم مِّن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ غَفُورٞ شَكُورٞ ٣٠﴾[فاطر: ۲۹-۳۰].
یعنی: «كسانى كه كتاب خدا را مىخوانند و نماز برپا مىدارند و از آنچه بدیشان روزى دادهایم نهان و آشكارا انفاق مىكنند امید به تجارتى بستهاند كه هرگز زوال نمىپذیرد تا پاداششان را تمام بدیشان عطا كند و از فضل خود بر ثوابشان بیفزاید كه او آمرزنده حقشناس است».
و موید این آیه مبارکه، حدیثی از پیامبر ج است که میفرماید: «من قرأ حرفا من کتاب الله فله به حسنة، والحسنة بعشرامثالها، لا أقول ألم حرف، ولکن ألف حرف، ولام حرف، ومیم حرف» [۳۱]. یعنی: «هرکس یک حرف ازکتاب الله بخواند به او یک نیکی میرسد و نیکی به ده برابرافزایش مییابد نمیگویم ألم یک حرف است، (بلکه) الف حرفی، لام حرفی و میم حرفی است».
[۲۸] بخارى:۶۴۰۳. [۲۹] مسلم ۲۷۰۰. [۳۰] مسلم ۴/۲۰۷۴. [۳۱] ترمزی ۵/۱۷۵.