الف) سحری خوردن درهنگام روزه داری:
به آن سحری می‌گویند زیرا موقع سحر صورت می‌گیرد و زمان آن آخر شب و قبل از صبح است. برای شخص روزه‌دار مستحب است که سحری خورد. زیرا پیامبر ج میفرماید: «تَسَحَّرُوا فَإِنَّ فِي السَّحُورِ بَرَكَةً» [۱۴۷]. یعنی: «سحری بخورید زیرا در خوردن سحری، خیر و بركت نهفته است».
و فرموده‌‌اند: «فصل ما بین صیامنا وصیام اهل الکتاب أکله السحر» [۱۴۸]یعنی: «خوردن سحری، فرق بین روزه ما و روزه اهل کتاب است. بنابراین در سحری خوردن مخالفتی با اهل کتاب وجود دارد».
و ازجمله فضایل دیگر سحری، صلوات خداوند و ملائکه بر آن کسانی است که سحری می‌خورند. ابوسعید خدری سمیگوید که پیامبر ج فرمودند: «السحور أکلة برکة، فلا تدعوه، ولو أن یرجع أحدکم جرعه من ماء، فإن الله والـملائکته یصلون علی الـمتسحرین» [۱۴۹]یعنی: «غذای سحری برکت است. پس آن را ترک نکنید و لو اگر با نوشیدن جرعه‌ای از آب برگردد، زیرا الله و ملائکه بر شخصی که سحری می‌خورد سلام می‌فرستند».
[۱۴۷] بخاری ۱۹۲۳- مسلم ۲/۷۷۰. [۱۴۸] مسلم ۲/۷۷۱. [۱۴۹] مسند امام احمد ۳/۱۲.