تبرک و انواع آن

۱- تبرک به ذكر و یاد الله و تلاوت قرآن كریم

الف- تبرک به ذکر و یاد خداوند:

چنانکه قبلا تشریح شد؛ هدف ازتبرک، رسیدن به خیر و برکت برای خود، بوسیله چیزی است که از آن تبرک جسته می‌شود. یکی از اموراتی که شرع آن را برای رسیدن به این هدف جایز می‌شمارد، ذکر و یاد باری تعالی است. زیرا نصوص شرعی دلالت بر این دارد که؛ ذکر خداوند یکتا به صورت شرعی، به شخص خیر و نیکی می‌بخشد. بنابراین آن نصوص، شخص را ترغیب می‌کنند تا برای رسیدن به ثواب - که در اینجا همان برکت است، از ذکر و یاد الله غافل نشود.

اذکار و اوراد باید، اذکاری شرعی باشند که در کتاب و سنت صحیح آمده‌‌اند، لذا هر نوع اذکار بدعی و نوپیدا، نه تنها باعث رسیدن ثواب به ذاکر نمی‌شود بلکه وی را در ورطه بدعت و منکرات خواهد انداخت. والعیاذبالله.

ذکر الله تعالی می‌تواند با قلب یا زبان انجام گیرد ولی افضل آن است که با هردو صورت گیرد [۱۳]. گرچه فضیلت ذکر خداوند در قلب بیشتر است [۱۴]. زیرا ذکر در قلب، باعث معرفت خداوند و محبت و حیا نسبت به او می‌شود [۱۵].

[۱۳] فتح الباری(۱۱/۲۰۹). [۱۴] کتاب الاذکار امام نووی -صفحه۶. [۱۵] الوابل الصیب ورافع الکلم الطیب امام ابن قیم- صفحه۱۹۰.