لجاجت اهل کتاب!
آیه دیگری که نویسنده آورده، از سوره شریفه نساء است بدین صورت:
﴿يَسَۡٔلُكَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَٰبِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيۡهِمۡ كِتَٰبٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِۚ فَقَدۡ سَأَلُواْ مُوسَىٰٓ أَكۡبَرَ مِن ذَٰلِكَ فَقَالُوٓاْ أَرِنَا ٱللَّهَ جَهۡرَةٗ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ بِظُلۡمِهِمۡۚ ثُمَّ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُ فَعَفَوۡنَا عَن ذَٰلِكَۚ وَءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ سُلۡطَٰنٗا مُّبِينٗا ١٥٣﴾[النساء: ۱۵۳].
البته بر طبق معمول! پس از آنکه آیه کریمه را بشکلی مغلوط نقل می کند («جاءَتهُم» را بصورت «جائهم» و «فَعَفَونا» را بصورت «فعفوا» می آورد) آنرا بدینگونه ترجمه می‌نماید:
«اهل کتاب از تو می‌خواهند از آسمان برای آنها کتاب آوری . از موسی بیش از این تقاضا داشتند و می‌خواستند خدا را علناً بآنها نشان دهد گس صاعقه جواب تقاضای ستمکارانه آنها بود . سپس به گوسال‌های روی آوردند...».
پیدا است که اهل کتاب نیز با پیامبرجسر لجاجت و عناد داشتند زیرا مقصود آنها از فرود آمدن کتاب آسمانی ، وحی الهی نبود بلکه ایشان می خواستند تا از اسمان کتابی به زمین افتد! و یا بقول مفسّران: می خواستند تا خداوند برای هر یک از ایشان نام‌های فرستد! و این درخواست، نوعی استهزاء به همراه داشت و از کینه و عناد یهودیان با پیامبرجحکایت می‌کرد زیرا آنها خود معنای «کتاب آسمانی» را درمی‌یافتند و خوب می‌فهمیدند که برای پیامبران ایشان (همچون موسی و هارون و یوشع و داود و سلیمان و أشعیاء و إرمیاء دانیال و حزقیال و دیگران) هیچ‌گاه کتابی از آسمان بزمین نیافتاد! و خداوند در اثبات نبوّت آنها، با بنی اسرائیل«نامه‌نگاری» نکرد! پس این درخواست، بمنظور بهانه‌جویی و انکار آیات خدا و گریز از ایمان طرح شده بود و جا نداشت که از سوی پیامبر حق، مورد اعتناء و اجابت بلکه انبیاء خدا‡برانگیخته شده تا با همین خوی‌های ناپسند درمیان آدمیان مبارزه کنند و بشر را از این قبیل آلودگی‌ها رهایی بخشند نه آنکه بر دامنۀ آن بیافزایند! و از اینرو در آیه کریمه، به سوابق لجاجت و بهانه‌جویی آنان در زمان موسی÷اشارت رفته و از قبح سؤال و زشتی اعمال آنها سخن بمیان آمده است. گویا شیاطین آدم نما! پنداشته بودند که عالم ماوراء طبیعت باید تسلیم هوس‌های آنان باشد و نظام حق لازمست تا خود را با هوای ایشان تطبیق کند! غافل از آنکه بقول قرآن مجید:
﴿وَلَوِ ٱتَّبَعَ ٱلۡحَقُّ أَهۡوَآءَهُمۡ لَفَسَدَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهِنَّ﴾[المؤمنون: ٧۱].
«اگر حق از هوس‌های ایشان پیروی کند نظام آسمان‌ها و زمین و هر کس در آنها است به تباهی می‌رود....».