ابوهریره و نیل او به شرف دعای پیامبرصبرای اعتماد عمومی:
بخاری گوید: (محمد بن عقبه برای ما حدیث بیان کرد، گفت فضل بن العلاء برای من حدیث بیان کرد، و گفت اسماعیل بن امیه برای ما حدیث بیان نمود، گفت محمد بن قیس برایم حدیث بیان نمود، که زید بن ثابت فرمود: رسول خداصبرای ابوهریره دعا فرمود) [۵۱].
همین دعا را مسلم از قول ابوهریره روایت کرده است که گفت: (گفتم یا رسول اللهص، دعا بفرما ما که من و مادرم در نزد بندگان مؤمن خدا مورد محبت قرار گیریم، و خداوند آنان را نیز در نزد ما مورد محبّت قرار دهد. پس رسول خداصفرمود: خدایا بندگانت یعنی ابوهریره و مادرش را در نزد بندگان مؤمنت مورد محبت قرار ده، و مؤمنین را نیز در نزد آندو محبوب بگردان، به خاطر این دعا بود، که هیچ مؤمنی نبود که مرا ببیند، و یا آوازه‌ام را بشنود مگر آنکه مرا دوست می‌داشت) [۵۲].
و بدینسان از علامات مؤمنین حب ابوهریره می‌باشد.
ابوداود به سند صحیح از سعد بن ایاس الجریری، از ابی نضره عبدی، از طفاوی که هر سه مورد اعتماد می‌باشند روایت کرده که ابوهریرهسگفت: (روزی در مسجد ناخوش بودم، که رسول خداصوارد مسجد گردید، و فرمود: چه کسی جوان دوسی را یافته است؟ سه بار تکرار کرد، مردی گفت: یا رسول الله! او آن جا در گوشه‌ای از مسجد مریض است، حضرت رسول کریم بسوی من روی آورد، تا که دست مبارکش را روی من قرار داد، و سخنانی نیک فرمود، تا که برخاستم) [۵۳].
آری، رسول خداص، اگر روزی ابوهریره را در یک نماز نمی‌دید، در جستجوی احوالش اقدام می‌فرمود.
ای ابوهریره! تو نزد پیامبر برگزیده ارجمند بودی: او نسبت به تومهر پدری داشت.
آری، توبه امانت و هدیۀ پیامبرت وفا کردی. و در این راه تأویل و دروغ را نشناختی.
حدیث پیامبرت را پاس داشتی و امانت آن را ادا کردی. آری آن را با عبارت و مطلب دقیق بدیگران رسانیدی.
سخنان پیامبر برگزیده را حفظ نمودی. و آن سخنان زیبا را بما باز گفتی.
اکنون مؤمنین با بهرۀ گیری از آنچه نقل کرده‌ای. در مشرق و مغرب در مسیر پیامبر به پیش می‌روند.
و سالکان از نوری که آن را آورده‌ای. به منهج والای صداقت و حق راه یافته‌اند و همواره از آن بهره‌مند می‌گردند.
***
[۵۱] التاریخ الکبیر ۲۱۳/ج۱ ق۱ رجال سند همگی موثق هستند. [۵۲] مسلم ۷/۱۶۶. [۵۳] ابوداود، ۱/۵۰۲.