جابر و یارانش حدیث ابوهریره را نشر می‌کنند:
سپس در این میدان، جابر بن عبدالله انصاریسابراز وجود می‌کند، و او نیز یکی از معدود یاران و برگزیدگان درگاه علیساست، که شیعیان از او اظهار رضایت کرده‌اند. طوسی او را صاحب مقامی بزرگ دانسته، و ابن داود نقل کرده، که جعفر صادق: او را به عنوان کسیکه روابط خود را با دیگران قطع و با آنان وصل کرده، نام برده است [۲۵۲].
در صحیحین و دیگر کتب سنّت، روایات بسیاری، از قول صادق، بروایت از محمدباقر، از قول جابر آمده است، و هم از قول محمد بن عمرو بن حسن بن علی از او روایاتی آمده است [۲۵۳].
جابرسبا شتاب به نشر حدیث ابوهریره پرداخت، و از او بطور مستقیم حدیث روایت کرد، و بدینسان به جمهور شیعه موثق بودن او را اعلام نمود [۲۵۴].
هم چنانکه ابن عباس و ابوسعید خدری، شاگردانشان را مجال دادند، تا احادیث ابوهریره را روایت کنند، جابر را نیز می‌یابیم که نشر حدیث ابوهریره توسط شاگردانش را تأیید می‌کند.
از جملۀ یاران جابر که بروایت احایث ابوهریره پرداخته‌اند این گروه هستند: شعبی، مجاهد، عطاء بن رباح، ابوسلمه بن عبدالرحمان بن عوف، عمرو بن دینار و دیگران که همه از راویان حدیث از ابوهریره هستند.
[۲۵۲] رجال ابن داود ص ۷۹. [۲۵۳] بخاری ۳/۱۱۹/۲۲۴، ۴۰/۱۱۰، ۵/۱۷۳، ۱/۱۴۰. [۲۵۴] صحیح مسلم ۱/۱۶. مسند احمد ۲/۴۰۳.