پرتوی از مناقب ابوهریره رضی الله عنه

ابوهریرهسو امر به معروف:

کار ابوهریرهساین بود، که به مساجد پراکندۀ انصار، در اطراف مدینه برود، و آنان را تعلیم دهد، و احادیث را بگوش‌شان برساند. مثل رفتن او به مسجد بنی زریق و تعلیم حدیث [۱۲۳]. دلیل بر این امر کثرت راویان بنی زریق از او می‌باشد، چنانکه در فصل راویان حدیث از ابوهریره خواهیم دید.

حاکم از ابوهریرهسروایت کرده است: (که او به مردی گذر کرد که از بنی عامر بود، به او گفته شد، که این شخص صاحب مال فراوانی است. ابوهریره او را خواند، و از او در این باره پرسید. مردگفت: آری من صدشتر قرمز و صدشتر گندمگون و چنین و چنان گوسفند دارم. ابوهریره فرمود: خود را از پاهای کبره‌دار شترها و سمهای گوسفندان بازدار، که من از رسول خداصشنیدم، که می‌فرمود...) آنگاه حدیث طولانی را بیان کرد [۱۲۴]. این حدیث در صحیح مسلم نیز آمده است، ولی در آن قصه جمله‌ی: این شخص از بنی عامر است موجود نمی‌باشد [۱۲۵]. هیثمی نقل کرده است: (که ابوهریره به بازار مدینه گذر کرد، بر آن ایستاد و فرمود: هان ای اهل بازار، چرا ناتوان گردیده اید! گفتند: چه خبر است یا ابا هریره؟ فرمود: این میراث رسول خداصاست که تقسیم می‌شود، و شما در این جا هستید؟ آیا نمی‌روید که سهم خودتان را بگیرید؟ گفتند: محل آن کجاست؟ فرمود: در مسجد. بازاریان به سرعت مغازه‌ها را ترک کردند، و ابوهریره در همانجا ایستاد تا که بازگشتند. ابوهریره به آنان گفت: شما را چیست؟ گفتند: یا اباهریره، ما به مسجد آمدیم، و در آن داخل شدیم، ولی در آن چیزی برای تقسیم نیافتیم. پس ابوهریره به آنان گفت: در مسجد هیچکس را ندیدید؟ گفتند: چرا قومی را دیدیم که نماز میخوانند، و قومی که قرآن تلاوت می‌کنند، و قومی که از حلال و حرام بحث می‌کنند. ابوهریره به آنان فرمود: وای بر شما همین است میراث محمد مصطفیص [۱۲۶].

***

[۱۲۳] مسند امام احمد ۲/۴۳۴. [۱۲۴] المستدرک ۱/۴۰۳. [۱۲۵] صحیح مسلم ۳/۷۲. [۱۲۶] مجمع الزوائد ۱/۱۲۳.