پرتوی از مناقب ابوهریره رضی الله عنه

ابوهریره و کثرت عبادت:

ابی‌عثمان نهدی گوید: (۷ شب مهمان ابوهریره بودم، او و همسرش و خادمش، شب را به ۳ بخش تقسیم کرده بودند، که یکی نماز میگزارد، سپس و آن دیگری بیدار می‌گردید) [۱۱۷]وهمچنین او درباره مسلک ابوهریره چنین می‌گوید:

(من شب را به ۳ بخش تقسیم می‌کنم ۳/۱ آن را میخوابم ۳/۱ آن را قیام می‌کنم، و۳/۱ آن را بذکر احادیث رسول اللهصسپری می‌کنم) [۱۱۸].

مؤمن باید گناهان کوچک خود را بزرگ بداند، از اینجا است که می‌بینم که او می‌گوید:

(من روزی ۱۲۰۰۰ مرتبه به اندازۀ گناهم از خداوند استغفار می‌کنم و به پشگاه او توبه می‌کنم) [۱۱۹].

از سخنان زیبای او که دال بر کثرت دعا و توسّل او بخداوند می‌باشد، حدیثی است که ابن حجر از اسماعیلی و از قول اوسآورده است: (بخیل‌ترین مردم کسی است که در سلام کردن بخل ورزد، و ناتوان‌ترین مردم کسی است که از دعاء عاجز باشد) [۱۲۰].

ابوهریره و ابن عمرش در اوّل ذی الحجة، ببازار می‌آمدند، و تکبیر می‌گفتند، و مردم نیز با تکبیر آندو تکبیر می‌گفتند [۱۲۱].

او همواره به اداء دو رکعت نماز سنّت صبح تشویق می‌کرد و می‌گفت: (دو رکعت صبح را ترک مکن اگرچه اسب تو را لگد زده باشد) [۱۲۲].

***

[۱۱۷] البخاری ۷/۱۰۲ و مسند امام احمد ۲/۳۵۳. [۱۱۸] الدارمی ۱/۸۲. [۱۱۹] تذکرة الحفاظ ۱/۳۵. [۱۲۰] فتح الباری ۱۱/۴۹۸ و سند آن طبق شروط بخاری است. [۱۲۱] البخاری ۲/۲۴. [۱۲۲] مصنف ابن ابی شیبه ۲/۲۴۱.