ابوبکر صدّیقس
کشی، شخصیت بزرگ شیعه در جرح و تعدیل، عقیده‌ی شیعه را درباره‌ی حضرت ابوبکرصدیقسکه پیامبرصاو را صدّیق نامیدند، ذکر می‌کند. از حمزه پسر محمد طیار روایت می‌کند که گفت: نزد ابو عبدالله از محمد بن ابوبکر نام بردیم، ابوعبداللهسگفت: رحمت و صلوات خدا بر او باد!.
گفت: روزی از روزها محمد پسر ابوبکر به امیرمؤمنان، علیس، گفت: دستت را باز کن تا با تو بیعت کنم. علیسگفت: مگر بیعت نکرده‌ای؟ جواب داد: بله، بیعت کرده‌ام. حضرت علی دستش را جلو برد و محمد پسر ابوبکرسگفت: برای تو گواهی می‌دهم که امامی واجب الاطاعه هستی و به راستی پدر من ؛یعنی، ابوبکر صدّیقسدر آتش جهنم است.
ابوعبدالله÷گفت: نجابتِ محمد پسر ابوبکر از مادرش اسماء-رحمهاالله- بود، نه از پدرش ابوبکر [۳۳].
این روایت از جعفر بود، اما پدرش باقر؛ کشی از زراره پسر اعین از ابوجعفر روایت می‌کند که: محمد بن ابی بکر با حضرت علی برای اعلام برائت و بیزاری از پدر خود، بیعت کرد [۳۴].
از شعیب از ابوعبدالله÷روایت است که شنیده‌ام که در هر خانواده‌ای نجیبی از اهل آن خانواده هست و نجیب‌ترین نجیب از یک خانواده‌ی بد، محمد بن ابی بکر است. [۳۵]
کینه‌ی یهود را بنگر که چگونه سخنان دروغ‌شان از زبان فرزندان حضرت علی و محمد بن ابی بکر می‌جوشد و فوران می‌کند. این سخنان از سینه‌های خبیث و آکنده از کفر پنهان، خبر می‌دهد.
[۳۳] کشی، رجال، ص ۶۰-۶۱. [۳۴] همان، ص ۶۱. [۳۵] همان، ص ۶۱ ضمن شرح حال محمد بن ابی بکر.