طلحه و زبیر
طلحه یار پیامبرصو یکی از عشرهی مبشره است. پیامبرصروز احد دربارهی او فرمود: «طلحه، بهشت را برای خود واجب کرد» [۶۳]زبیر هم یکی از عشرهی مبشره است. پیامبرصراستگو دربارهاش میفرماید: «هر پیامبری حواری داشته است و حواری من هم زبیر است» [۶۴].
قمی دربارهی این دو مرد بزرگوار، روایت کرده که: ابوجعفر باقر گفت: این دو آیه دربارهی طلحه و زبیر نازل شده و شتر هم، شتر آنهاست که میفرماید:
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بَِٔايَٰتِنَا وَٱسۡتَكۡبَرُواْ عَنۡهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمۡ أَبۡوَٰبُ ٱلسَّمَآءِ وَلَا يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ ٱلۡجَمَلُ فِي سَمِّ ٱلۡخِيَاطِۚ﴾[الأعراف: ۴۰] [۶۵].
[۶۳] ترمذی آن را روایت کرده است و همچنین احمد در مسند خود آن را آورده است. [۶۴] متفق علیه. [۶۵] تفسیر قمی، ج۱، ص ۲۳۰ .