تلاش ابن سبأ برای فتنه و فساد
دوم- تمام مورخان شیعه و سنی اتفاقنظر دارند که ابن سبأ آتش فتنه و فساد را شعلهور کرد و بین شهرها و روستاها برای تحریک و اغراء علیه امیرمؤمنان و خلیفهی مسلمانان؛ عثمان ذیالنورینس، رفت و آمد میکرد. این ملعون، با گروههای یهودی بود. آنها بودند که آتش نافرمانی را شعلهور کردند و هر وقت زبانهها رو به خاموش شدن میرفتند، دوباره آنها را شعلهور میکرد. ابن سبأ از شهری به شهر دیگر و از روستایی به روستای دیگر جهت فتنه انگیزی و آشوب میان مسلمانان در جولان بود.
شایان ذکر است که طبری و دیگر تاریخ نگاران، انتقال او را از مدینه به مصر و بصره و مهمان شدنش نزد حکیم ابن جمیله و اخراج او از بصره و رفتنش را به فسطاط ذکر میکنند. هدف او از رفتن به آنجا سمپاشی افکار و دلها و به دام انداختن اهالی آنجا بود [۳۲].
او یهودیزاده ای است که میان مسلمانان آمد و رفت میکند و میان آنان تباهی و جدایی، به وجود میآورد و وحدت و یکپارچگی مسلمانان را از بین میبرد و جمع مسلمانان را در پس پردهی پیروی از علیسبه تفرق میکشاند و شوکت آنان را از هم میپاشید. تمام این فتنهها، طبق نقشهای اجرا میشد که او و یاران یهودش، کشیده بودند.
[۳۲] نگا: تاریخ طبری، مصر، ج۵، ص ۶۶ . دیگر مورخان نیز این وقایع را بیان کردهاند.