* اگر امام علی÷معصوم بود يا غيب مى‌دانست، پس چرا نياز به استخاره و نصيحت و پندِ ديگران داشت؟
حضرت على÷فرمود: «گناهى كه بعد از آن، مهلت دو ركعت نماز برايم باشد، مهم نيست، چرا كه در اين نماز از خدا عفو و عافيت ميطلبم [و توبه خواهم كرد]»[۳۷].
و فرمود: «آنچه حق من بر شماست، آن است به پیمان خود پایبند باشید و در حضور و پشتِ سر، خیرخواه من باشید ...»[۳۸].
[۳۷]- حکمت ۲۹۹. [۳۸]- خطبه ۳۴.