* فرمان آن حضرت در شناختن کوشش گذشتگان، بزرگداشت آنان و گذشت از اشتباهاتشان
حضرت على÷فرمود:«و همواره در نظر دار كه هر يك در چه كارى تحمل رنجى كردهاند، تا رنجى را كه يكى تحمل كرده به حساب ديگرى نگذارى و كمتر از رنج و محنتى كه تحمل كرده پاداشش مده. شرف و بزرگى كسى تو را واندارد كه رنج اندكش را بزرگ شمرى، و فرودستى كسى تو را واندارد كه رنج بزرگش را کوچک به حساب آورى. چون كارى بر تو دشوار گردد و شبههآميز شود در آن كار به خدا و رسولش رجوع كن؛ زيرا خداى تعالى به قومى كه دوستدار هدايتشان بود گفته است: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنْكُمْ...﴾[النساء: ۵۹]
«اى كسانى كه ايمان آوردهايد خدا را اطاعت كنيد و پيامبرصو اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد...»؛ رجوع به خدا، گرفتن محكمات كتاب اوست و رجوع به رسول، گرفتن سنت جامع اوست؛ سنتى كه مسلمانان را گرد مىآورد و پراكنده نمىسازد»[۹۹].
حضرت على÷در بزرگداشت صحابهشفرمود: «گروهی که خداوند دوستدار هدایتشان بود» سپس به آیه [فوق] اشاره می‌کند که در آن، سخن از بازگشت به خدا و پیامبر [برای حل اختلافات] است، ولی به ائمه اشاره‌ای نکرده است.
[۹۹]- نامه ۵۳.