* عصمت و علم غيب را از ائمه نفى مىكند
حضرت على÷فرمود: «از پشت گرمى به آرزوها برحذر باش، زيرا آرزوها سرمايۀ نابخردان است. نشانۀ عقل و خرد، به خاطر سپردنِ تجربههاست و بهترين تجربهها آن است كه تو را پند دهد؛ و رفتار نرم، از كَرَم و بزرگوارى است. فرصت را غنيمت شمار، پيش از آنكه اندوه گلوگير شود. هرجويندهاى به هدف نمىرسد؛ و از جمله تبهکارىها، ضايعکردن توشه و از دستدادنِ معاد است. هرکارى سرانجامى دارد و آنچه برايت مقدر است، به دست خواهى آورد. تاجر در خطر است و چه بسا چيزهاى اندک که بسیار با برکتتر از چيزهاى زياد هستند»[۴۹].
همچنین ایشان فرمود: «وقتى كه برادرت را اندرز مىدهى، چه نيك و چه ناهنجار، سخن از سر اخلاصگوى و خشم خود اندكاندك فرو خور كه من به شيرينى آن شربتى ننوشيدهام و پايانى گواراتر از آن نديدهام. با آنكه با تو درشتى كند، نرمى نماى تا او نيز با تو نرمى كند. با دشمن خود جوانمردی و کرامت كن كه [از بین انتقام و بخشش] آن شيرينترين پيروزى است. اگر خواستی با دوست خود قطع رابطه کنی، جايى براى آشتى بگذار كه اگر روزى بازگشتن خواهد، تواند. اگر كسى درباره تو گمان نيك برد، تو نيز با كارهاى نيك خود گمانش را به حقيقت پيوند. به اعتمادى كه ميان شماست، حق دوستت را ضايع مكن، زيرا كسى كه حق او را ضايع كنى، ديگردوست تو نخواهد بود. با كسانت چنان كن كه بىبهرهترين مردم از تو نباشند. با كسى كه از تو دورى مىجويد، دوستى مكن؛ و نبايد دوست تو در گسستن پيوند دوستى، دليلى استوارتر از تو در پيوند دوستى داشته باشد و نبايد انگيزهاش در بدى كردن به تو از نيكى كردن به تو بيشتر باشد. ستمِ آنكه بر تو ستم روا مىدارد در چشمت بزرگ نيايد، زيرا در زيان تو و سود خود مىكوشد. پاداش كسى كه تو را شادمان مىسازد، بدىكردن به او نيست»[۵۰].
[۴۹]- همان. [۵۰]- همان.